Specustawa mieszkaniowa nie rozwiąże problemu planów miejscowych

Przeczytaj także: Specustawa mieszkaniowa a standardy urbanistyczne

Największe miasta bardzo różnie radzą sobie z planowaniem …

Informacje o tym, że miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego uchwalane są zbyt opieszale, pojawiają się nie od dziś. W ustaleniu, czy tak rzeczywiście jest pomagają dane publikowane przez Główny Urząd Statystyczny. Najświeższe z dostępnych szacunków GUS-u wskazują, że u schyłku 2016 roku planami pokryte było zaledwie 30,2% powierzchni naszego kraju. Co więcej, dynamika ich przyrostu nie jest okazała - analogiczny wynik dla 2009 roku wyniósł bowiem 25,6%.

Na podstawie tych danych można jednak stworzyć prognozę na kolejne lata. Zakładając, że dotychczasowe tempo uchwalania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego doczeka się kontynuacji, to połowa naszego kraju będzie nimi pokryta dopiero w 2046 r. Na wynik wynoszący 100% trzeba by poczekać do 2122 r.

Uchwalenie miejscowych planów nie jest tak samo ważne w odniesieniu do wszystkich części Polski. Lokalizacjami o priorytetowym znaczeniu wydają się między innymi polskie metropolie. Poniższy wykres pokazuje, jak we wspomnianych miastach od 2009 r. do 2016 r. zmieniał się poziom pokrycia powierzchni miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Cieszyć mogą szybkie postępy dotyczące Łodzi. Niestety to miasto w 2016 r. nadal cechowało się wynikiem prawie dwa razy niższym od krajowej średniej (16% powierzchni objętej planami).

Niepokoją również informacje z Warszawy, która stosunkowo wolno powiększa obszar objęty miejscowymi planami. Władze stolicy informują, że pod koniec sierpnia 2018 r. obowiązujące plany dotyczyły 37,21% powierzchni miasta, a kolejne 34,46% obszaru było objętych procedurami sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Mimo tego można oczekiwać, że Warszawa nieprędko dogoni lidera wśród polskich metropolii, jakim bez wątpienia jest Gdańsk. W Stolicy Pomorza pod koniec 2016 r. miejscowe plany obejmowały prawie dwie trzecie powierzchni. Znacznie lepiej od Warszawy prezentował się też Wrocław (wynik z 2016 roku: 57%) oraz Kraków (49%). Warto podkreślić, że Gród Kraka zaliczył spory postęp pod względem rozwoju planów przestrzennych. W 2009 r. obejmowały one zaledwie 17% obszaru Krakowa.

Szybkie zmiany nastąpiły m.in. w Jeleniej Górze oraz Siedlcach

Wspomniany już Kraków zalicza się do polskich miast, w których pomiędzy 2009 r. oraz 2016 r. miał miejsce największy wzrost poziomu pokrycia planami przestrzennymi (mierzony w punktach procentowych).

Analiza wykonana przez ekspertów portalu RynekPierwotny.pl wskazuje jednak, że w kilku miastach na prawach powiatu następowały jeszcze szybsze zmiany. Szczególnie ciekawie wygląda sytuacja Jeleniej Góry. To dolnośląskie miasto pod koniec minionej dekady wcale nie było objęte miejscowymi planami. W 2016 r. poziom pokrycia Jeleniej Góry planami miejscowymi wynosił już 99%.

Warto dodać, że Jelenia Góra nie jest jedynym miastem na prawach powiatu z tak wysokim wynikiem. W 2016 r. przodowały również następujące ośrodki miejskie: Chorzów, Chełm, Rybnik, Siemianowice Śląskie, Zamość, Ruda Śląska, Żory oraz Jastrzębie - Zdrój. Każde z wymienionych miast obecnie jest około w 100% pokryte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Niestety oprócz miast na prawach powiatu w całości pokrytych miejscowymi planami, można wskazać również ośrodki miejskie, dla których analizowany wynik pod koniec 2016 r. był niższy od krajowej średniej.

Na mapie Polski znajdziemy trzynaście takich średnich lub dużych miast. Ich sytuacja planistyczna może negatywnie wpływać na tempo rozwoju gospodarczego i odstraszać inwestorów. Chodzi tutaj nie tylko o inwestycje typowo mieszkaniowe.