Polityka mieszkaniowa: rekomendacje GAB i PZFD

Przeczytaj także: Planowanie przestrzenne wciąż nieefektywne

PROPONOWANE USPRAWNIENIA DOTYCHCZASOWYCH ROZWIĄZAŃ

Rozwiązanie powstałej kwestii wymaga wskazania nowych źródeł finansowania rozwoju miast.

1. Renta planistyczna

Zmiany wymaga Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w punkcie mówiącym o rencie planistycznej, bowiem zarówno zapisy obecnej ustawy, jak i nowego projektu Ministerstwa Infrastruktury dopuszczają odstąpienie od pobierania tej renty pozbawiając gminy przychodów z tego tytułu. Należy ustawowo określić minimalną wysokość renty wynoszącą 20 % wzrostu wartości nieruchomości wynikłej ze zmiany planu miejscowego oraz wydłużyć do 10 lat okres, w którym gminie będzie przysługiwać prawo pobierania renty od właściciela sprzedającego nieruchomość. Dzisiejsze 5 lat pozwala za pomocą prostych zabiegów formalno-prawnych ominąć ten obowiązek.

2. Opłata adiacencka

Należy zmienić sposób naliczania opłat adiacenckich, bowiem dzisiejsza nieprecyzyjna metoda liczenia powszechnie jest zaskarżana, powodując, że gminy praktycznie zaniechały pobierania tych opłat. Opłaty za dostępność do infrastruktury gminnej powinny być uregulowane ustawowo, powszechne i obowiązkowe dla terenów objętych podatkiem od nieruchomości, pobierane w zależności od dostępu do utwardzonej drogi, wodociągu i kanalizacji.

PROPOZYCJE NOWYCH ROZWIĄZAŃ

1. Umowa infrastrukturalna

Często spotykane są przypadki partycypowania inwestorów budowlanych w rozbudowie infrastruktury niezbędnej do obsługi ich inwestycji. Ten mechanizm wymaga jednak uregulowań ustawowych, bowiem ich brak hamuje rozwój miast w przypadku, gdy występuje rażąca dysproporcja deklaracji inwestora, lub oczekiwań gminy w stosunku do skali inwestycji. Sytuacja taka prowadzi często do zaniechania inwestycji, znacznego jej opóźnienia, a czasem prowadzi do nadużyć i zachowań korupcyjnych. W ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym należy wprowadzić przepisy dotyczące podstawowych zasad współpracy inwestorów i gmin. Propozycje zapisane w nowym projekcie tej ustawy przygotowanym przez Ministerstwo Infrastruktury są na tyle ogólnikowe, że nie stanowią żadnej zmiany wobec stanu dzisiejszego.

• Należy określić stopę zwrotu nakładów poniesionych przez inwestorów na budowę infrastruktury gminnej, w wysokości minimum 50% poniesionych kosztów wyliczonych na dzień ich zwrotu oraz czas zwrotu tych nakładów, który powinien wynosić maksimum 5 lat.
• Wyliczenie zakresu i kosztu rozbudowy infrastruktury technicznej gminy przez inwestorów powinno uwzględniać tylko koszty infrastruktury bezpośrednio wynikłe z planowanej inwestycji. Koszty pośrednie w ramach zadań własnych ponosi gmina.
• W przypadku pozostawienia na majątku inwestora urządzeń wodno-kanalizacyjnych stanowiących element infrastruktury gminnej, na okres dłuższy niż 5 lat, należy zapewnić inwestorowi prawo czerpania pożytków z eksploatacji tych urządzeń (pobieranie opłat za wodę i ścieki, oraz opłat przyłączeniowych od kolejnych inwestorów) do czasu wykupienia ich przez gminę.

2. Fundusz urbanistyczny i infrastrukturalny

Należy zmienić ustawę o samorządzie gminnym i ustawę o finansach publicznych w ten sposób, by zapewnić to, że przychody pochodzące z renty planistycznej mogą być przeznaczone tylko na odszkodowania wynikłe z uchwalenia przepisów miejscowych, a opłaty za dostęp do infrastruktury gminnej (adiacencka) mogą być przeznaczone wyłącznie na rozbudowę infrastruktury technicznej gminy.

Do pobrania: