Zakup mieszkania na rynku wtórnym - poradnik

Przeczytaj także: Sprzedaż mieszkania - antyporadnik

Podczas oglądania mieszkania pytajmy o wszystko co nas interesuje, tak aby nie mieć żadnych wątpliwości. W szczególności o to, jakie wyposażenie pozostaje w cenie mieszkania, jakie są średnie koszty jego miesięcznego utrzymania, o sąsiadów, sposób zarządzania nieruchomością, termin kiedy sprzedający będzie mógł opuścić mieszkanie. Koniecznie należy również zapytać o księgę wieczystą – dowiemy się z niej czy sprzedający jest rzeczywiście właścicielem, czy lokal nie jest zadłużony, czy ktoś nie ma ustanowionej służebności. Pytajmy również o osoby zameldowane, czy lokal nie ma zadłużeń czynszowych oraz u dostawców mediów. Równie ważne jest, aby stwierdzić, czy sprzedający prowadzi działalność gospodarczą (jeśli tak - powinien okazać nam do umowy zaświadczenia z US i ZUS o braku zaległości) i czy nie toczy się egzekucja z nieruchomości. To bardzo ważne, gdyż rozporządzanie nieruchomością po jej zajęciu nie ma wpływu na postępowanie komornika - nabywca odpowiada na równi z dłużnikiem.

W przypadku mieszkań w kamienicach dobrze też spytać, czy budynek jest wpisany do rejestru zabytków. Wówczas każdy remont wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Trzeba też ustalić, jaki będzie termin wydania nieruchomości.

„Absolutną podstawą przy zakupie mieszkania z rynku wtórnego jest dokładna lektura księgi wieczystej. Jeśli mieszkanie obciążone jest wadami prawnymi, znajdziemy tam informacje na ten temat. Może się również okazać że osoba, od której kupujemy lokum, nie jest jego jedynym właścicielem.” – dodaje Drapella.
Wiele z powyższych porad może wydawać się względnie oczywistymi, ale w natłoku codziennych obowiązków ich mnogość powoduje, że znalezienie nieruchomości nie zawsze jest proste i oczywiste.

Hipoteka odwrócona, oferowana w Polsce stosunkowo niedługo - opiera się o zapisy umowy o dożywocie. Jakie są jej zasady? – komentarz Radcy Prawnego, mecenasa Jakuba Tersy, partnera w Tersa Głowiński Dymanowski DGMT Konsorcjum Radców Prawnych.

Umowa o dożywocie jest uregulowana przez Kodeks Cywilny (art. 908-916). Jej istotą jest przeniesienie własności nieruchomości przez jej dotychczasowego właściciela (Dożywotnika) na rzecz innej osoby (Nabywcy) – w zamian za dożywotnie utrzymanie. W relacji senior-fundusz, Dożywotnikiem jest senior, natomiast Nabywcą – instytucja oferująca odwróconą hipotekę. Co do zasady, Nabywca powinien przyjąć Dożywotnika jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz własnym kosztem zorganizować pochówek.

Strony mogą jednak postanowić, że utrzymanie będzie polegało na comiesięcznym, dożywotnim wypłacaniu Dożywotnikowi pewnej kwoty pieniężnej, oraz możliwości dożywotniego zamieszkiwania nieruchomości, jak ma to miejsce właśnie w przypadku odwróconej hipoteki. Wówczas ważne jest, aby ten drugi zapis ujawnić w księdze wieczystej, w postaci służebności osobistej mieszkania. To zagwarantuje seniorowi możliwość zamieszkiwania we własnym domu, bez względu na to, kto będzie jego właścicielem. To ważne, zwłaszcza gdy zachodzi obawa sprzedaży nieruchomości osobom trzecim.