Jak obniżyć koszt zakupu mieszkania?

Przeczytaj także: Koszty transakcyjne 2022. Rynek pierwotny vs rynek wtórny

Chcąc kupić mieszkanie warte 300 tys. zł trzeba czasem wyciągnąć z kieszeni dodatkowo blisko 20 tys. zł. Kwotę tę pochłaniają koszty transakcyjne, o których niestety nie wszyscy potencjalni nabywcy wiedzą. Część tych pieniędzy można zaoszczędzić lub przynajmniej lepiej spożytkować na przykład dzięki:

1. rezygnacji z formy notarialnej umowy przedwstępnej,
2. negocjowaniu stawki taksy z notariuszem,
3. zamówieniu optymalnej liczby odpisów z aktu notarialnego,
4. rezygnacji z wpisu roszczenia o przeniesienie własności do księgi wieczystej kupowanego mieszkania,
5. negocjowaniu stawki prowizji pośrednika,
6. przeznaczeniu prowizji pośrednika na składkę w programie regularnego oszczędzania,
7. niepłaceniu prowizji pośrednikowi przy zakupie nowego mieszkania,
8. niepodleganiu podatkowi PCC przy zakupie nowego mieszkania,
9. rezygnacji z usługi pośrednika.

Trzeba jednak pamiętać o plusach i minusach wynikających z zastosowania powyższych rozwiązań. Nadmierne oszczędności mogą bowiem generować niemałe ryzyko.

Notariusz może zejść z ceny

Dobrym przykładem kosztu transakcyjnego o negocjowalnej wysokości jest opłata za usługę świadczoną przez notariusza. Warto przypomnieć, że wizyta w kancelarii jest niezbędna, aby przenieść prawo własności do nieruchomości. Nie jest ona jednak wymagana przy podpisywaniu umowy przedwstępnej. Trzeba pamiętać, że forma zwykła tej umowy w mniejszym stopniu wiąże obie strony. Warto ponadto zaznaczyć, że notariusze często podają wysokość swojego wynagrodzenia jako maksymalne dozwolone stawki. Ich zestawienie znajduje się w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości. Warto je jednak negocjować. Do taksy notarialnej należy ponadto dodać 23% VAT-u oraz zapłacić za sporządzenie kilku odpisów (6 zł za stronę). Wbrew pozorom zaoszczędzić można nawet na nich. Nie ma bowiem sensu sporządzać nadmiernej liczby odpisów biorąc pod uwagę, że zawsze w przyszłości można ten brak nadrobić. Oryginał aktu pozostaje bowiem w kancelarii rejenta. Minimalna liczba odpisów jaką należy wziąć przy transakcji to trzy sztuki. Wysyłane są one do urzędu skarbowego, sądu wieczysto-księgowego oraz gminy lub spółdzielni. Dodatkowy odpis wymagany byłby przy zakupie mieszkania z wykorzystaniem kredytu hipotecznego. Zwyczajowo strony transakcji otrzymują po jednym odpisie, choć nie jest to niezbędne.
Pośrednicy stronią od prowizji?

Kolejnym składnikiem kosztów jest opłata za usługę pośrednictwa, z której oczywiście nie ma konieczności korzystać. Jej wysokość to tradycyjnie 3% plus VAT. Należy jednak pamiętać, że opłata ta jest indywidualnie ustalana podczas podpisywania umowy, a uiszczana jedynie w wypadku sukcesu, czyli zawarcia transakcji kupna-sprzedaży nieruchomości. Nie zmienia to jednak faktu, że wiele osób nie chce płacić pośrednikowi prowizji. Nie powinno więc dziwić, że agencje starają się ten koszt zminimalizować albo nawet zlikwidować. Przykładem mogą być pośrednicy, którzy nie pobierają prowizji od kupującego. W takim rozwiązaniu może jednak czaić się zagrożenie – cena nieruchomości może być zawyżona właśnie o wysokość teoretycznie nieopłacanej prowizji. Innym rozwiązaniem jest zamiana prowizji na inwestycję w program regularnego oszczędzania. Pieniądze nie trafią wtedy na konto agencji pośrednictwa, ale stanowić będą inwestycję na przyszłość. Należy ponadto zauważyć, że opłaty za pośrednictwo można zupełnie uniknąć nawet korzystając z pomocy pośrednika. Największe firmy na rynku nie pobierają bowiem opłat od kupującego na rynku pierwotnym.