Cavallino napisał:

>> Spółdzielnie za wszystko biorą od metra, więc jak inaczej porównywać?
>
> Kwotowo. np. 500 zł w typowym mieszkaniu, 999 w małym domu.
> Jak dla mnie to nie jest "taniej".

Żeby badania były rzetelne, trzeba wziąć wszystkie mieszkania i wyliczyć
średnią. A potem to samo ze wszystkimi domami. Z tym to że porównanie
będzie czym innym niż to, o które chodzi. Powojenna historia ukształtowała
nasz kraj tak, że ogromna część ludności mieszka w mieszkaniach zbudowanych
przez państwo dla mieszkańców wsi awansujących do klasy robotnieczej.
To miało być w zamyśle bardzo tanie lub darmowe. I było, jeśli ktoś dożył
otrzymania przydziału na em-ileś. Jak ktoś decydował się na dom, to już
musiał za swoje. Chciał być przy tym postrzegany jak wielkie panisko.
Do tego majaczyły mu w głowie "tradycje ziemiańskie". No i mamy z tego
większość przewymiarowanych domów ze zbędnym metrażem.

Ja porównuje to, co jest sens porównywać. Koszty użytkowania niewielkiego
domu (duża rzadkość w Polsce) z czynszem za wygodne mieszkanie (też do
niedawna nieczęste zjawisko). Nie robę tego teoretycznie, bo mam dane.
Z faktami naprawdę nie warto dyskutować.

>> Jeśli wziąć wszystkie pieniądze wydane w dłuższym okresie na dom,
>> podzielić na miesiące i poszukać mieszkania z czynszem tej wysokości,
>> to na pewno będzie miało ono mniejszy metraż.
>
> Dokładnie. Ale też odpada dużo zbędnego metrażu na części nieużytkowe,
> które w bloku są faktycznie wspólne i w metraż się nie liczą.

Nie mam w swoim domu ani "zbędnego metrażu", ani "części nieużytkowych".

>> Jaka reszta? Wziąłem pod uwagę ogrzewanie, które u mnie jest głównym
>> składnikiem.
>
> I to jedyne co może być tańsze w domu.

Może być i czasem bywa, choć to całkiem wbrew logice. Jedyne ważne
argumenty przemawiającymi za budownictwem wielorodzinnym, to oszczędność
cennej przestrzeni w centrach miast oraz oszczędność energii (w kupie
zawsze cieplej).

>> Jakbym. Tymczasem kolega wziął się za remont domku letniskowego.
>> Za gierka stawiany. Ja w tym uczestniczę koncepcyjnie, co nam obu
>> sprawia wiele radości. Kolega zupełnie niezależnie stwierdził to
>> samo, co ja: wreszczie można się wyżyć. Jesteśmy skuteczni, jak
>> dotąd. Gdy ja za Jaruzela kupiłem dom, on robił adaptację strychu
>> jednej z warszawskich kamienic.
>
> No tak - jak ktoś sam robi, to może tak mu wychodzi.

Chyba znowu zostałem źle zrozumiany. My tam teraz występujemy wyłącznie
w roli Wybitnych Teoretyków.

> Ale jak się bierze kogoś do wszystkiego, tak jak ja, to musi mieć
> inną optykę i przeciwne doświadczenia.

Podstawowy błąd to zatrudnienie "fachowca". Nie ma takich, budownictwo
to jednak głęboka, rozległa i multidyscyplinarna wiedza teoretyczna,
nie do ogarnięcia przez panów w bereciku z antenką. Ale wielu z nich
jest bardzo zdolna, potrafi szybko ogarnąć nowy temat, trzeba tylko na
wstępie odsiać zarozumiałych buców. My mamy pana Sławka. Bardzo chętny
do roboty i nie tylko. Teraz habilituje się z falowników, bo na działce
jest jedna faza, a on ma trójfazową heblarkę. Dostał w prezencie falownik
i jest szczęśliwy, że poznał coś nowego, co mu otwiera Dalsze Perspektywy.

> Mam nawet dekarza w rodzinie, ale on nie ma ani sensownego rusztowania,
> ani długiej drabiny, która na stromym dachu by się nadawała, o wymianie
> okien też nie chciał gadać....

W takim razie bardziej do niego pasuje określenie "dekownik", niż
"dekarz". Ci moi od razu pierszego dnia przywieźli tyle drabin i
rusztowań, że w życiu takiej ilości w jednym miejscu nie widziałem.
Windę elektryczną na dach też ustawili, choć dom niewysoki.

>> Ja rozumiem. Wymiana okien w dachu pokrytym dwudziestoletnim
>> gontem bitumicznym jest w zasadzie awykonalne. Trzeba to robić
>> wraz z wymianą całego pokrycia.
>
> No teraz taki jest plan na tą połać właśnie.
> Rozumiem, że w takim przypadku powinno być łatwiej znaleźć?
> Jakbyś szukał?

Dobre pytanie, a odpowiedź nietrywialna. Zwłaszcza że HR-owiec ze
mnie marny. Tu jednak przyszedł mi do głowy pewien pomysł. Dostawałem
faktury za materiał z montażem (więc i mniejszym VAT-em) od firmy,
która pozycjonowała się jako "grupa dekarska". Z adresem składu, gdzie
faktycznie trzymają to żelastwo. Oni (handlowcy i wykonawcy) muszą
ze sobą bardzo dobrze współpracować, jakoś się między sobą rozliczają.
W umowie było na przykład to, że dostarczają materiał według obmiaru
dekarza. Jak coś zostanie -- zabiorą i zwrócą kasę według ceny zakupu.
A jak braknie, to za darmo dowiozą, choćby jeden arkusz. Bardzo miłe.

Może więc uderzyć do jakiegoś okolicznego składu blach, który wygląda
na dobrze zorganizowany i zapytać, czy mają takie umowy o współpracę
i kogo mogą polecić?

Jarek

--
Siedzieliśmy jak w kinie
Na dachu przy kominie
A może jeszcze wyżej
Niż ten dach, dach, dach