>
> Jeszcze w klimatach budownictwa wiejskiego z polowy XX w.
>
> Do wypelniania scian szkieletowych obustronnie obijanych deskami stosowano
> rozne materialy - zuzel, torf, podobno nawet plewy.
>
> A co ze zmineralizowanymi (wapnem) trocinami? Nadawalyby sie na zasypke do
> takiej sciany?
> Robactwo i grzyb ruszaja takie trociny, czy gardza?
>

jasne że by się nadawały (raczej grube i wióry, drobne trociny słabo się
nadają), ale im więcej wapna (w latach 40 -tych i 50-tych używano raczej
chlorku wapnia do nasycania) tym gorzej izolują, a im mniej tym łatwiej
przesiąkają i są mniej odporne, też na ogień. Poza tym nie każde trociny
są ok, najlepsze są iglaste; dębowe czy bukowe rozkładają się bardzo
szybko. Co do robactwa, nie jest bardzo zainteresowane (tylko trochę
;-)), ale gryzonie nie mają oporów. Przemysłowa realizacja tego pomysłu
to tzw. suprema, izolacyjne płyty z wiórobetonu, bardziej ognio- i
myszoodporne od zasypki, w latach 30-tych powszechnie używane, przy
remontach starych domów wyciąga się tego ze ścian dziesiątki metrów, na
ogół w niezłym stanie.
Co do zasypek które wymieniłeś, najgorszy jest żużel -nie dość że słabo
izoluje, to jeszcze nawet wysezonowany śmierdzi i truje (ale np. na
Dolnym Śląsku używano go do tych celów standardowo; sam mieszkałem w
domu z izolacjami stropów i części ścian z żużla). Torf jest łatwopalny
i bardzo sprzyja różnym żyjątkom, zresztą w Polsce, inaczej niż np. w
Szwecji, przyzwoity, budowlany torf jest trudnodostępny i b. drogi.
Plewy dają rewelacyjną izolacyjność, ale są jeszcze bardziej łatwopalne,
no i osiadają. Niezła jest zmineralizowana słoma w formie długich źdźbeł
(nie sieczki).
Widzę że fascynacja postępuje... :P