Użytkownik Adam Szendzielorz napisał:
> On 30 Wrz, 23:16, "Ghost"<g...@e...pl> wrote:
>
>> Sasiad nie tresuje psa na zabojce. Zywisz bydlaka, znaczy, ze go
>> h(!)odujesz, nie musisz go uczyc, zeby sam wiedzial ze zeby ma nie tylko do
>> tego co mu rzucisz. Rozumiem goldena, albo jakiegos mniejszego
>> nieagresywnego.
>
> Widzisz, juz w samych podstawach popelniasz blad sugerujac, jakoby
> rasa miala znaczenie dla agresywnosci psa. Nie ma! Mozesz wychowac
> lagodnego jak baranka amstaffa, a mozesz miec zabojce - labradora.
> Rasa ma tu naprawde niewielkie znaczenie, spytaj trenerow ktorzy maja
> wieloletnie doswiadczenie z roznymi psami. Liczy sie wychowanie,
> odpowiednia socjalizacja, rasa jest na szarym koncu.

Nie tak do końca - trzeba się trochę napracować żeby zrobić z
rottweilera psa głupio agresywnego - bo to raczej spokojne, zrównoważone
psy pewne swej siły, trzeba mocno uważać żeby przy hodowli owczarka
niemieckiego krótkowłosego nie stworzyć psiego idioty atakującego
wszystko co się rusza. Rottweilerowi wystarczy nie rozwalać jego świata,
owczarkowi trzeba zapewnić wysokie poczucie bezpieczeństwa i stabilności
- cóż, rasa ciut neurotyczna i jeśli właściciel nie da psu poczucia
stabilności świata to pies z tym światem będzie usiłował ciągle walczyć
wygryzając własnozębnie swój kawałek.

A największe pomyłki dotyczą zwykle psów małych - uważany za maskotkę
york to pies do polowania na szczury i króliki (a po to mały żeby w
razie czego dało się go w kieszeni schować - ja tu, panie władzo, na
żadne króliki nie poluję...) Albo jamnik - mały piesek, rasa
selekcjonowana do tego żeby do lisiej nory wleźć i z lisem się tam
gryźć. I dziwią się potem ludzie że jamnik ustawia sobie wszystkich w
domu - jak traktują go jak niedorozwiniętego i mu na to pozwalają to
ustawia, w końcu taka psia natura że lubi wiedzieć kto tu rządzi, jak
nikt inny nie chce - będzie musiał sam.

--
Darek