W dniu 2015-03-31 o 07:55, Marcin N pisze:

> W dniu 2015-03-31 o 03:43, Dariusz K. Ładziak pisze:
>> Uzytkownik pisze:
>>> Po pierwsze elementy powinny być odpowiednio obrobione i sfazowane.
>>> Obrabiane narzędziami do nierdzewnki i używanymi tylko i wyłącznie do
>>> nierdzewki.
>>
>> Nie zawsze się da. Frezów i pilników z nierdzewki raczej nie dostaniesz
>> - pewne operacje niestety trzeba robić narzędziami ze stali czarnej. I
>> tu masz rację - trzeba się znać, trzeba te operacje wypchnąć maksymalnie
>> na początek procesu technologicznego, po czym nierdzewkę poddać naprawdę
>> rzetelnemu trawieniu (po spawaniu i tak trzeba trawienie powtórzyć)
>
> Same kłopoty z tą nierdzewką. I po co? Żeby zbiornik wytrzymał 50 lat
> zamiast 20?
>
>

To właśnie powoduje, że zasobniki ze stali nierdzewnych szanujących
swoją markę firm, muszą być drogie.
Jeżeli zaś chcesz tani produkt, kupowany od pana Zenka, który takie
zbiorniki spawa w garażu to musisz pamiętać, aby go przed zamontowaniem,
wewnątrz wyczyścić z tych wszystkich zgorzelin, które pozostają po
spawaniu. Jak wyczyścić już wiesz. Teraz kwestia pasywacji.
Pasywacja to proces odbudowywania warstwy ochronnej (tlenków) na
powierzchni stali nierdzewnych (kwasoodpornych), która chroni przed
korozją. Wykonuje się to poprzez trawienie specjalnym żelem zawierającym
kwas azotowy, a następnie dokładnym wypłukaniu i zneutralizowaniu
resztek kwasu (proces taki trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut)
lub w sposób naturalny poprzez kontakt z tlenem z powietrza. Taki
naturalny proces pasywacji trwa 2-3 tygodnie. Po mechanicznym
wyczyszczeniu zbiornika, należy usunąć z niego pył, brud i wilgoć, a
następnie zapewnić stały przepływ w miarę ciepłego i suchego powietrza
poprzez ten zbiornik. W tym celu wystarczy ten zbiornik postawić z
otwartymi przyłączami w suchym i ciepłym pomieszczeniu na okres 2-3 tygodni.

Są też produkowane zbiorniki z "czarnej" stali węglowej bez żadnych
powłok zabezpieczających, które wytrzymają 50 lat i dłużej. Są o wiele
tańsze od zbiorników ze stali nierdzewnych.
Są to tzw. zbiorniki buforowe z wbudowaną wężownicą lub niewielkim
zasobnikiem CWU wykonanych ze stali nierdzewnej. W zbiorniku tym
znajduje się nie woda użytkowa lecz woda kotłowa.
Taki zbiornik jest świetnym rozwiązaniem jeżeli posiadasz kilka źródeł
ciepła np. pompę ciepła, kocioł gazowy czy węglowy oraz solary. Dla
przykładu firma RBB buduje takie zbiorniki nawet z 3 wbudowanymi
wężownicami. Jedna do grzania przepływowego wody CWU oraz dwie dodatkowe
do podłączenia kolektorów i np. kominka z płaszczem.
Zbiornik taki pełni dodatkowo funkcję sprzęgła wodnego.
Oczywiście jeżeli masz tylko jedno źródło ciepła i jest to pompa ciepła
to zastosowanie takiego bufora w obiegu CO jest bezsensowne ponieważ
sprawność pompy ciepła jest tym wyższa im niższa jest temperatura wody w
obiegu CO. Jeżeli ten zbiornik chciałbyś wykorzystać zarówno do CO i CWU
to pompa pracowałaby na niskiej sprawności COP, gdyż musiałaby grzać ten
bufor to temperatury minimum 60 stopni. Ale spokojnie można taki
zbiornik podłączyć do instalacji CO w taki sposób, aby znajdująca się w
nim woda nie zasilała obiegu CO tylko służyła do celów CWU.
Woda znajdująca się wewnątrz takiego zbiornika po odgazowaniu chroni
wnętrze tego zbiornika przed korozją. Warunek jest tylko taki, że nie
wolno jej wymieniać.

Zasobniki CWU ze stali węglowych rdzewieją tylko dlatego, że w wodzie
CWU, która znajduje się w zasobniku, rozpuszczona jest duża ilość tlenu.
Stal nie rdzewieje w kontakcie z samym tlenem.
Nie rdzewieje też w kontakcie z samą, odgazowaną wodą.
Korozja występuje tylko i wyłącznie wtedy, kiedy stal ma jednoczesny
kontakt z tlenem i wodą.

Są też producenci, którzy produkują zasobniki CWU z warstwą życicy
spożywczej - tzw. zasobniki żywicowane - np. firma Ermet.
Niestety nie wiem jaka jest trwałość tych zasobników.