Pan Kadar napisał:

>> Przy wjeździe droga prowadzi doliną, po lewej stronie jest stromy stok.
>> Kiedyś jechałem i widziałem przygotowania działki do budowy domu. Zbocze
>> było wygryzione taki, jak widuje się w Hiszpanii. Znajomy miał też tak
>> częściowo przytulony do stoku dom w Karkonoszach.
>
> "Przytulony" czy w skale. Bo to jest różnica. Takie budowanie tutaj to
> tradycja więc wszystko jest ok. ale co z polskim nadzorem budowlanym.
> Tak zezwolił bez problemu. Podejrzewam, że tutaj to duża część takich
> domów to nawet nie jest zgłoszona (oddzielny duuuży problem Hiszpanii,
> niezgłoszone domy), ktoś ma działkę na zboczu, kopie jaskinię obmurowuje
> i już ma dom.

W Polsce nie ma tradycji dłubania mieszkalnych jaskiń. Z kilku powodów.
Nie ma w czym dłubać. Ponadto źle by się w tym mieszkało. Wnętrze
hiszpańskiej góry ma temperaturę 18-22 stopni, w Polsce ta wartość
wynosi około 10 stopni. Zamiast optymalnej do życia temperatury (dostęp
powietrza sprawia, że hiszpański jaskiniowiec ma 25-30 stopni), my mamy
chłodną i wilgotną norę (wykrapla się wicgoć ze schłodzonego powietrza).

Istniała natomiast tradycja budowania na gruncie. Jeszcze w przedwojennym
podręczniku natknąłem się na rzetelny opis, jak zabrać się za coś takiego.
Autor doradzał pionowe izolacje termiczne wokół budynku, by oddzielić się
od zimowych mrozów. A gdy to nie jest możliwe, należy poziome izolacje
pod podłogą ograniczyć do półtorametrowego pasa wzdłuż ścian zewnętrznych.

Nie jest to tak radykalne wtulenie się w Matkę Ziemię, jak w przypadku
jaskini czy ziemianki, ale taka podłoga potrafi znacząco stabilizować
roczne wahania temperatur. Zimą faktycznie przez podłogę ucieka trochę
ciepła. Ale za to mamy podłogę chłodniejszą od reszty, co w większości
przypadków jest zaletą. Chłodniejszą, nie znaczy zimną -- niewielka
izolacja daje właściwy komfort. Przed wojną były to przeważnie dywany,
dzisiaj mamy sto innych sposobów oraz możliwość komputerowego modelowania
optimum. Za to w lecie podpodłogowe dziesięć stopni skutecznie wysysa
znaczną część gorąca, które przyszło z góry. I z nawiązką przez
nieklimatycowanie odbieramy to, cośmy w zimie dali na podgrzanie.

Dzisiaj, mimo możliwości, mało kto się bierze za optymalizację. Jest
na fali maksymalizacja/minimalizacja jednego wrażego czynnika, bez
oglądania się ma resztę. Czyli już nie 20 centymetrów styropianu pod
podłogą, a pół metra. W parterowym budynku na wsi robi się tak samo
"fajnie", jak na czterdziestym piętrze biurowca w Warszawie czy Madrycie.

--
Jarek