Pan Janusz napisał:

>> Z kolei przy budowie zapory w Asuanie używano lodu do sporządzania
>> mieszanek betonowych. Sam proces wiązania wytwarza dużo ciepła,
>> które trudno odprowadzić. A w wysokiej temperaturze woda odparuje
>> zanim zwiąże.
>
> Tyle że zapora to tys m3 w jednym kawałku,

No więc wcale nie w jednym kawałku. To bardziej skomplikowana
sprawa, niż się inwestorowi domu jednorodzinnego może wydawać.

> a tu mamy dość cienką płytę która w środku nocy zamarznie
> zanim woda zwiąże.

W dużych obiektach inżynieryjnych jest za to inny problem: wielkie
bloki, które zaprojektowano w jednym kawałku, nie powinny pękać już
w trakcie budowy. Zatem beton powinien wiązać równomiernie. Ale czas
potrzebny do zalania wszystkieg betonem jest dłuższy, niż typowy czas
wiązania. Na dnno idą więc gruchy z inhibitorem wiązania, dalej ilość
dodatku stopniowo się zmniejsza, a pod koniec dodaje przyspieszaczy.

> Co do doświadczeń to znam przypadek budynku który po paru latach
> był rozbierany bo stropy były całkiem popękane i groziły zawaleniem,
> stropy lane na mrozie, wykonawca oczywiście dał sobie rękę uciąć że
> będzie dobrze.

I ucięli mu?

--
Jarek