Jan Werbiński <j...@j...com> wrote:
> Pomieszczenie mieszkalne. Kilkanaście gniazdek 220V na małe
> obciążenia. Najczęściej grupowane po 2-4. Kabel 3x2,5 puszczony w
> pętlę, której oba końce są podłączone do skrzynki z
> bezpiecznikami.
> Puszki płytkie.
> W puszcze gniazdka wypuszczam 12 cm z każdej strony, ucinam,
> ściągam
> izolację z żyły wewn na odcinku 6mm, wkładam do zacisku gniazda.
> Gniazda Berker. Do tego samego zacisku podłączam identycznie
> przygotowany odcinek do następnego gniazdka. Tak samo podłączam
> przewód uziemiający.
> Czy to jest prawidłowo?

Osobiście nie robiłbym z takich obwodów pętli. Przy zachowaniu
zastrzeżeń, które sam podajesz niżej (odbiorniki większych mocy na
osobnych obwodach, niezbyt długie łańcuchy gniazdek) taka pętla
niczemu właściwie nie służy, a może skomplikować życie w razie
jakichkolwiek prac serwisowych, jak coś będzie kiedyśtam z
instalacją przerabiane/naprawiane.
Teoretycznie ma to niby sens, ale ja do takich patentów (nagminnie
kiedyś stosowanych za czasów instalacji z Al) mam uraz, od kiedy
przeżyłem upojną chwilę trzymając w rękach uszkodzony i wymieniany
właśnie przewód, w którym "z całą pewnością nie było prądu, bo
przecież chwilę wczesniej odłączyłem go na tablicy bezpieczników".
Poza tą jedną nie mam uwag.

> Myślałem też o robieniu pętli i zachowaniu ciągłości przewodu, ale
> PE
> niestety nie da się do tych gniazdek wcisnąć na "pętelkę".

To juz byłby przerost formy nad treścią, jeśli gniazdko ma porządny
zacisk, to wystarczy :-)

J.