W dniu 2017-01-31 o 03:59, Krystek pisze:
> Nie wiem, czy tak ma być, tak się kiedyś budowało i czy to zgodne ze
> sztuką, ale ostateczny efekt jest opłakany.

Nie budowało się tak. Ktoś to kiedyś spierniczył.

> Dodatkowy problem jest taki, że sitko odpływu z wanny wprost do syfonu
> jest nieodkręcane i nie da się go zdjąć - fotka:
> <http://i68.tinypic.com/1zj4ae.jpg>

Z całą pewnością jest odkręcane, ale nie odkręcalne tzn. nie da się już
go odkręcić po tylu latach.

> Wannę trzeba by było pewnie trochę podnieść, by ustawić rurę odpływową
> z syfonu nieco wyżej poziomu rury odpływowej ze ściany, ale to by się
> załatwiło płytami chodnikowymi

Podniesienie wanny to ostateczność, ponieważ do takiej wysokiej wanny
bardzo trudno się wchodzi i wychodzi z niej.
Tutaj trzeba by było poszukać kielicha w który wchodzi ta żeliwna rura
możliwie jak najniżej. Być może nawet u sąsiada piętro niżej.


> Czy mój pomysł ma sens? Czy się to wszystko trzyma kupy? Chciałbym
> wiedzieć, czy moje założenia nie są błędne. Być może uda mi się
> uzyskać pomoc znajomego, który ma sprzęt i byśmy chyba byli w stanie
> ogarnąć ten temat we dwóch. Jeśli nie to będzie mnie czekała wizyta
> hydraulika. Dla mnie ważne, by szybko się z tym uporać, możliwe jak
> najprostszymi metodami.

Radziłbym od razu zawołać hydraulika, bo żeliwo jest wredne i lubi
pękać. Niestety złączki żeliwne łączono kiedyś zaprawą cementową i
naprawdę trzeba mieć doświadczenie, aby umiejętnie tą zaprawę wykuć. Jak
Ci pęknie podczas tej operacji kielich z trójnika pionu to nie dość, że
załatwisz robotę hydraulikowi na 2 dniówki to jeszcze się przerazisz
kosztami.