Pan Adam Sz. napisał:

>>> Stary dom to *zwykle* konieczność zrobienia remontu wszystkiego.
>>
>> Stary dom to zwykle dom, który jest gotowy, współgra z otoczeniem,
>> jest "u siebie". Nie każdy ma ochotę i czas na przechodzenie etapu
>> "wrastania", który przechodi każdy nowy budynek.
>
> Stary dom to dom w którym rozpadają się rynny, jest nieocieplony,
> ogrzewany węglem z rozpadającym się kominem, z drewnianymi oknami
> w które między skrzydło, a ramę można włożyć palec i aluminiowymi
> kablami elektrycznymi - żeby włączyć czajnik trzeba pamiętać, żeby
> najpierw wyłączyć piekarnik, bo wybije jeden z dwóch bezpieczników
> i w domu zapanuje mrok :-) To dom, w którym w zimie stopy przymarzają
> do podłogi, bo podłoga nie jest izolowana. Ja pierniczę takie
> "wrośnięcie w otoczenie", mam inną definicję komfortowego mieszkania.

Ale stary dwudziestoletni, czy stary pięćsetletni? W pięćsetletnim nie
kładli przy budowie aluminiowych kabli. W dwudziestoletnim też już nie.
Ale jak patrzę na to, wedle jakich kryteriów dzisiaj niektórzy wyberają
techniki budowlane, to myślę sobie, że źle to będzie wyglądać po raptem
dwudziestu, trzydziestu latach, gdy mieszkańcy staną się emerytami.

>> I tu wracany do tej nowej świeckiej tradycji -- "inwestycja musi się
>> opłacać", o której dopiero co było.
>
> Inwestycja w swój komfort!! W nic innego.

W nic innego. To akurat zauważyłem.

--
Jarek