>
> Ojej... ja jako wielbiciel stylu dworkowego, który w tradycji polskiej
> zajmuje poczesne miejsce, jestem przeciwny takim realizacjom.
> Nie mógłbym znieść widoku takiego koszmarnego czegoś.
>
> To oczywiście żart, bo ja uważam, że państwo nie ma prawa decydować o
> takich rzeczach. Ograniczenia oczywiście być muszą aby wolność jednostki
> była realizowalna i od tego jest PZP* ale (w dużym skrócie) powinno ono
> zawierać ograniczenia w stylu wys. zabudowania i odległości od granic a
> nie rzeczy w stylu - kolor elewacji.

coż, i "żart" i konkluzja dowodzą tylko, z jak zmistyfikowaną i
nieuporządkowaną materią mamy do czynienia. Pojęcia takie jak krajobraz
harmonijny i dysharmonijny, maturalny i zdewastowany,
uporządkowany/neutralny i zniszczony to nie są pojęcia subiektywne,
zostały wypracowane w ciągu tysięcy lat rozwoju estetyki i architektury
i są bardzo porządnie opisane w bardzo bogatej literaturze.

Ty oczywiście masz pełne prawo te pojęcia i związane z nimi wartości
ignorować czy odrzucać. Państwo, reprezentujące ogół obywateli, już
takiego prawa nie ma.
Miło że akceptujesz ograniczenia, powiedzmy, geometryczne dotyczące
działki (czeka mnie spór z sąsiadem, skądinąd sympatycznym i rozumnym
człowiekiem, który swego czasu nielegalnie rozbudował się metr od
granicy, co mnie teraz uniemożliwia legalną rozbudowę mojego domku
-sąsiad twierdzi że po prostu na swoim zrobił, co uważał za stosowne)
ale przykro mi że nie przyjmujesz do wiadomości że wymagania estetyczne
mają równą, a czasem większą wagę.

Wracając do tradycji -kiedyś ludzie mieszkający w tym samym rejonie
mieli zbliżony k język ekspresji estetycznej i respektowali wspólny kod
kulturowy, więc to co budowali -w mieście czy na wsi -było bez żadnych
regulacji poza ekonomicznymi- harmonijne i sensowne. Teraz takiego
wspólnego języka i kodu nie ma więc ktoś musi zapobiegać dewastacji
przestrzeni -bądź co bądź jeszcze ciągle wspólnej. Wygląda na to że
powinno to robić państwo -a jak to robi i na ile jego ingerencje są
zgodne z rozsądkiem między innymi zależne od stanu i kwalifikacji
administracji publicznej. Też od rozsądku prawodawcy. Ale tu już wpadamy
w zupełnie inną bajkę...
>
> *) analogią jest np. prawo o ruchu drogowym, dzięki wprowadzeniu
> ograniczenia polegającego na nakazie jazdy z prawej strony zwiększona
> została wolność ponieważ cały prawy pas mamy wolny!
>
> I tak IMVHO powinno się patrzeć na tworzenie prawa.

aha. Ale co z ludźmi którzy uważają że mają święte przyrodzone prawo
gnać ile fabryka dała po terenie zabudowanym, a regulacje i represje
dotyczące takiego postępowania są wrednym i złośliwym ograniczeniem
wolności? Mają rację czy nie? A co to ma wspólnego z regulacjami
urbanistycznymi? Ma, i to sporo, ale o tym może kiedy indziej ;-)