Pan Tomasz Gorbaczuk napisał:

> Będzie tak:
> Dołek w ziemi, podsypka z piachu, dwie warstwy bloczków na zaprawie,
> profil stalowy mocowany do bloczków spinający całość, szklarnia
> mocowana punktowo do profila. Jak mróz coś uniesie - to cały bok.

Przetaczały się tu nieraz dyskusje na zasadniczy temat: Jak Budować?
Ja wiery jestem stronnictwu, w którym uważa się, że wiek domu powinny
opisywać wieki. Czterystuletni jest świetny do mieszkania. W tym drugim
obozie podchodzi się do tego jak do kupna koszuli czy sukienki -- liczy
się moda. Najlepszy jest postawiony w tym sezonie, mieszkać całe życie
w jednym domu to obciach i wstyd, prawie jak bezdomność. Po kilkunastu
latac najlepiej rozwalić i stawiać nowy. Nowoczesny jeszcze bardziej.
Taki to obóz.

Nikt nie jest w stanie ocenić, kto w tym sporze ma rację. Ja zaznaczę
tylko, że do plastikowej budy na warzywa w ogrodzie mam inne podejście,
niż do domu.

> Te tanie szklarnie nie są samonośne, mają za cienki profil dolny.
> Położone na gruncie mocno klawiszują i po dwóch sezonach wyglądają
> jak "kupa". Belka drewniana bezpośrednio na gruncie zgnije, belka
> drewniana na bloczkach - jest lepiej, ale też spływająca woda ze
> ścianek powoduje butwienie drewna.

Stąd pomysł z belką. U mnie sucho, drewno, nawet leżące na gruncie, nie
butwieje szybko. Sprawdzone. Może wytrzymać dłużej niż ja. Zwłaszcza
gdy na wstępie zadba się o nie. Gotowym nawet zapłacić za gatunek
bardziej odporny. Możliwości jest wiele. Konstrukcja lekka, łatwo ją
unieść, belki wymienić. Albo unieść i wynieść wszystko precz, gdy chęci
na dłubanie przy badylach całkiem osłabną. Gorzej, jeśli na to "wszystko"
składają się też betonowe kloce stalą zbrojone. Wtedy koszt takiej akcji
może być podobny do kosztu inwestycji.

Jarek

--
Słuchaj, kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni
dziadunio sadził drzewo migdałowe.
-- Hej, dziadku! -- wołam. -- Sadzisz drzewo migdałowe?"
A on, zgarbiony, odwrócił się i powiedział:
-- Tak, mój synu, ja postępuję tak, jakbym nigdy nie miał umrzeć!"
-- A ja -- odparłem -- postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili".
Kto z nas dwóch miał rację, szefie?