Użytkownik Adam napisał:
> Dużo nie ciągnąłem, wielkiego doświadczenia nie mam - tylko kilka domów
> i może ze 3 mieszkania w blokach. Ale doświadczenia mam odwrotne do
> opisywanych przez Ciebie: łatwiej ciągnęło się w peszlu. Tłumaczylem to
> sobie tym, że jest mniejsza powierzchnia ślizgu (a więc i mniejsze
> tarcie) z racji karbów. Gorzej było, gdy szybko szarpnięty przewód
> przeciął/przegrał peszla.

Peszel wtynkowy (biały) to zazwyczaj polipropylen. W kontakcie z
igielitem ma dosyć niski współczynnik tarcia. Stare rurki smołowane albo
są zarośnięte pyłem (i działają na izolację kabla jak papier ścierny -
łatwo to się nie przesuwa) albo się do izolacji kleją - stad tak czy
inaczej większy współczynnik tarcia jak w peszlu.
Główne opory powstają nie na drobnych łukach a na radykalnych zagięciach
o 90 stopni. Tu peszel ma dwie przewagi - mniejszy współczynnik tarcia i
większe promienie łuków. Co prawda z równania kabestanu wynika że
promień łuku nie ma wpływu na przyrost siły na cięgnie - ale dotyczy to
cięgna doskonale wiotkiego, gięcie kabla generuje dodatkowe opory na
wejściu w łuk, które to opory są mnożone dalej zgodnie z równaniem
kabestanu.

http://en.wikipedia.org/wiki/Capstan_equation

--
Darek