> Bardzo dziękuję za obszerne wyjaśnienia. Tak jak się spodziewałem, to
> mocno złożony system. Tak pod względem zaangażowanego sprzętu, jak i
> wymaganych przeliczeń. Ponadto wygląda na całkie niewiarygodny. Bo jak na
> przykład wyczuć czujnikiem temperaturę grzejnika? W wielu instalacjach, po
> stłumieniu przepływu zaworem, niewielki górny fragment kaloryfera
> pozostaje gorący jak był, reszta jest zimna. Wyniki pomiarów wyjdą od
> czapy. Z drugiej strony jakiś Pomysłowy Dobromir może sobie podgrzewać
> czujnik pokojowy, choćby światłem żarówki. Tego nawet nie można nazwać
> szacunkowym pomiarem, to jest wróżenie z fusów.
Warunkiem założenia podzielników jest w miarę sprawna instalacja, w tym,
zawory grzejnikowe.
System nie jest pozbawiony wad ale sprawdza się tam gdzie nie można
zastosować ciepłomierzy.
A nawet jeśli na obiekcie są ciepłomierze to podczas rozliczenia, i tak
traktuje się je jak podzielniki :) (wspomniane liczenie części kosztów wg
powierzchni).

Co zaś się tyczy wszelakiej maści Pomysłowych Dobromirów; nie ma ich zbyt
wielu; komu w dzisiejszych czasach, internetu, FB i telewizji chciałoby się
angażować w rozkminianie techniki.



>> Część kosztów ogrzewania (40..60%) jest liczona od powierzchni lokalu; tu
>> ukryte są koszty przenikania ciepła przez przegrody wewnętrzne,
>> powierzchnie wspólne, itp.
>
> Jedynie to liczenie z metra ratuje sytuację. 60% to absolutne minimum --
> tych kosztów nikt nie powinien móc uniknąć. Jedynie 20-40% może być
> bonifikatą za oszczędność. Właśnie bonifikatą, dzałaniem na zachętę, a nie
> oszukiwaniem, że się liczy realne koszty ogrzewania każdego lokalu. Do
> tago nie potrzeba skomplikowanych pomiarów, dałoby sie prościej. Ale to
> mój pogląd. Większość lokatorów zapewne jest szczęśliwa z myślą, że ma
> zaawansowany technicznie system rozliczeń, dzięki któremu każdy płaci za
> siebie.
>

--
jp

www.flowservice.pl
www.flowsystem.pl