W dniu poniedziałek, 31 marca 2014 20:39:04 UTC+2 użytkownik czeremcha napisał:

> No i dla mnie - najgorsze jest to, co robią niektórzy - sadzą iglaki, a potem je
okaleczają urzynając wierzchołki... Często wcale nie z powodu linii energetycznych
czy innych przeszkód... I potem stoją takie półżywe kaleki - straszne...

Oj tak, żadnego ucinania czubkow!
Kiedyś zobaczyłam w pewnej szkółce niemal 10-metrowej wysokości i połtorametrowej
grubości ścianę z jałowców skyrocket i złotych oraz zielonych żywotników, sadzonych
przemiennie w półmetrowej szer. zygzak co 50 cm - OMG, ależ to było imponujące! No
ale ten żywopłot miał z 20 lat, może więcej... W każdym razie zamarzyła mi się ta
wiecznie zielona szczelna i wysoka niemal na dwa piętra bariera przed wzrokiem
ciekawskich, ale przede wszystkim przed kurzem z pobliskiej stadniny koni (oj, czasem
w upały nasz dom stawał cały w gęstej burej zasłonie z uniesionego tętentem dwustu
kopyt pyłu...)
No i kupiliśmy dwuletnie sadzonki z gołym korzeniem. Posadziłam i podhodowałam je w
donicach, zaszczepiłam mikoryzową szczepionką i pięknie urosły.

>
>
>
> To ja już wolę wkoło tych buków z nożycami biegać...
>
>

Ty z nożycami? - no, pewnie też, ale jakoś czarno to widzę w Twoim "wykonie" :)