s...@g...com napisał:

>> Nie wiem czy dobrze rozumiem idee (proszę o przybliżenie), ale wymyślono
>> już instalacje do robienia prundu z lodu. Letnie ciepło gromadzć trudno,
>> parafina droga.
>
> Idea byla pewna wariacja bufora ciepla parafinowego.
> O ile w buforze parafinowym problemem jest skombinowanie odpowiedniej
> ilosci parafiny a potem wyciagniecie z niej energii (obrastanie wezownic
> zestalona parafina), no i ewentualne zagrozenie pozarowe o tyle akumulator
> wodny bylby prostszy choc jego akumulacyjnosc byla by bardzo rozproszona.
>
> Idea byla taka aby sobie pobierac nawet relatywnie zimna wode ze studni,
> kostkowac ja i przenosnikiem zrzucac gdzies za dom. A cieplo kierowac do
> tegoz domku.

Tak też myślałem. Jest troche projektów, co je można znaleźć wydając
szklanej kuli zaklęcie "ogrzewanie lodem". Teoretycznie nie trzeba
wiele kostek za stodołą zrzucić, zważywszy na spore ciepło krzepnięcia
wody. To jest prawie 100 kWh na tonę -- można chłodzić, chłodzić
i chłodzieć, a temperatura ani drgnie, wciąż będzie zero. Piszą więc
te ludzie, że dziesięć ton w betonowym zbiorniku pod ziemią bedzie
w sam raz na dom. Niby wszystko racja, jednak pompowanie z zera do
jakichś ludzkich temperatur (dajmy na to 36,6°C) takie całkiem
bezproblemowe nie jest. Delta duża, więc COP będzie jaki będzie.

A mnie naszla taka dygresja. Przemiana wody w ciało stałe jest bardzo
energetyczna. Ale w drugą stronę, czyli przy parowaniu, jest jeszcze
kilka razy lepiej. Toż to ponad 2 MJ na kilogram. Parowozy bezpłomieniowe
po zatankowaniu przegrzaną wodą mogły długie godziny śmigać po torowiskach
jakiejś rafinerii.

--
Jarek