Pani Ewa napisała:

> A, no właśnie sobie znalazłam:
>
> https://belsole.pl/wlochy-domy-za-1-euro-na-sprzedaz
/
>
>> Aha, uprzedzam, że się będę wpraszał. Na placek drożdżowy.
>
> Do tego to nie muszę się chyba wynosić na Sardynię.

Wrocław niewątpliwie też jest porywającym miejscem. Tu jednak
o co innego chodzi. Nie podoba mi się wydźwięk tego artykułu,
pozycje z jakich został napisany. Trzy domy w małym miasteczku
sprzedane po cztery złote sztuka na penwno nie uratują sytuacji
demograficznej i nie wzbogacą funduszy emerytalnych. Nie o to
chodzi lokalnym władzom.

W przejmowaniu nieruchomości za 1 euro (lub za kilkanaście
tysięcy, bo prawie na to samo wychodzi) idea jest inna. To jak
wzięcie psa ze schroniska. Jak psina zostane w klatce jeszcze
kilka miesięcy, to się wykończy, uschnie z tęsknoty. Szkoda.

Tak samo jest z wieloma domami podobnymi do tego z obrazków
z tego wątku. Jeśli nikt się nimi nie zaopiekuje, szybko się
rozpadną. A tej opieki czasem potrzeba bardzo niewiele -- mogą
to być dwa dni własnej pracy, czasem parę groszy na materiały.
I już mogą dalej stać w zdrowiu co najmniej kilkanaście lat.
Tyle że obecni właściciele na ogół nie mają do tego serca,
patrzą tylko jak wziąć grajcary do kieszeni i więcej nie wracać
do tego miejsca. A ja im nawet się nie dziwię. Natomiast każdy,
kto przychodzi z zewnątrz na ratunek, zasługuje na mój szacunek.

Zjawisko wyludniania się urokliwych miejsc staje się powszechne
w całej Europie. Ludzie uciekają do wielkich miast, a te małe
zioną pustka i smutkiem. Czasem ktoś przejeżdżając pomyśli:
dlaczego w takim miejscu nic się nie dzieje? Dobrze, jeśli
(między innymi dzięki podobnym akcjom), pomyśli trochę głębiej.
A nawet coś zrobi (choćby napisze tekst o perspektywie rozwoju).

Jarek
--
mam w dupie małe miasteczka
mam w dupie małe miasteczka
mam w dupie małe miasteczka