Pan Mateusz Viste napisał:

>> Z tym czasem to nawet nie. Znajomy opracował metodę pozyskiwania opału
>> "na menela". Las ma, chrustu w nim wciąż powstaje dużo. A w okolicy
>> menele. Mało szkodliwi, niektórzy nawet sympatyczni. Ale wiadomo --
>> taki czasem potrzebuje na flaszką. Jak jednego czy drugiego przylili,
>> to się zgłasza, pobiera służbowe taśmy, otwiera mu się drzwi do lasu.
>> Z góry wie, że jak uzbiera określoną ilość, dostanie dwie dychy.
>
> Sposób zacny - ale jeśli działa tylko z chrustem, to niewielki z tego
> opał. Od chrustu to jest potomstwo, które wystarczy gnać do lasu w ramach
> "zajęć edukacyjnych".

Potomstwo to on ma odrośnięte, powyprowadzało się. Jeśli edukacja, to już
tylko eksternistyczna. W przypadku chrustu mało efektywna. W każdym razie
menele przyczyniają się do oczyszczania lasu, co im się bardzo chwali.

> Opał to jednak nieco grubsza sprawa: trzeba pójść do lasu, wybrać
> stosowne drzewo, ściąć, pociąć na kawałki 0.5 lub 0.25 zależnie od
> rozmiarów komory kominka, przewieźć, rozłupać, poukładać i suszyć 2
> lata... To wszystko niekoniecznie w zasięgu ręki menela. Taki gotów
> sobie ręce i nogi przy tym poucinać, a to potem nie lada problem dla
> zleceniodawcy.

To też. Ale wśród moich znajomych kominkowych nikt nie skarży się na
niedobór paliwa. Przeciwnie, znam takich, co się proszą, by im trochę
z lasu wyciąć i wywieźć w diabły.

--
Jarek