W dniu 2018-08-27 o 14:33, Kris pisze:
> W dniu poniedziałek, 27 sierpnia 2018 14:28:17 UTC+2 użytkownik Janusz napisał:
>> W dniu 2018-08-27 o 13:20, Jarosław Sokołowski pisze:
>>> Pan Jacek brał udział w burzeniu obiektu budowanego w latach 1960-61:
>>>
>>>> znaczna część betonu wylewana była w mrozy. Inspektor nadzoru, który to
>>>> budował (a potem burzył) wspominał, że używano gorącej wody, cement był
>>>> jakiś specjalny, dodawano jeszcze coś do betonu, a po wylaniu całość
>>>> obkładano grubo słomą, która przywożono na budowę w wagonach. No i
>>>> tydzień po wylaniu palono w koksownikach. Najcieńszy element miał lekko
>>>> licząc 60 cm grubości, więc pojemnośc cieplna też była spora. No ale to
>>>> epoka słusznie (?) miniona.
>>>
>>> Z kolei przy budowie zapory w Asuanie używano lodu do sporządzania
>>> mieszanek betonowych. Sam proces wiązania wytwarza dużo ciepła,
>>> które trudno odprowadzić. A w wysokiej temperaturze woda odparuje
>>> zanim zwiąże.
>>>
>> Tyle że zapora to tys m3 w jednym kawałku, a tu mamy dość cienką płytę która
>> w środku nocy zamarznie zanim woda zwiąże.
>> Co do doświadczeń to znam przypadek budynku który po paru latach był
>> rozbierany
>
> A dlaczego po paru latach dopiero?
> Przecież tak usterka to powinna być widoczna zaraz wiosną jak mrozy puszczą.
Beton coś tam związał, ale był za słaby i pękał, aż do momentu kiedy
użytkowanie stało się
niebezpieczne i zamknęli obiekt.


--
Pozdr
Janusz