Pan Marcin Debowski napisał:

> Chłodzenie to to jest, tyle że słabo z sensem. Jak komus się chce,
> mozna policzyć z ciepła parowania wody, uwzględnić grzanie silnika,
> przeliczyć na kubaturę pomieszczenia. Pewnie wyjdzie jakaś mało
> istotna róznica in minus.
>
> Jedyny sens takiego chłodzenia jest wtedy, gdy stosunkowo duże ilości
> tej wody rozpylane są tak, że parują na wyjściu z wentylatora i ten
> podmuch jest uzywany do miejscowego chłodzenia na wolnym powietrzu.
> Pewnie taki powiew będzie miał z 1-3C (strzelam) poniżej otoczenia.

Ja używam klimatyzacji ewaporacyjnej do obniżania temperatury na tarasie
i w ogrodzie. Na różne sposoby -- ale jeśli komuś zależy na dokładnych
obliczeniach, weźmy jako przykład umieszczone pod okapem dachu dysze do
wytwarzania mgły wodnej. Tam jest przepływ około 60 litrów na godzinę.
Jeśli nie ma wiatru, mgła opada w dół, a gdy w upały powietrze suche,
nie dociera nawet do ziemi. Czyli wszystko odparowuje. Ciepło parowania
wody to niecałe 2500 kJ/kg (zależy od temperatury). To daje 150 MJ/h,
a inaczej mówiąc około 40 kW mocy chłodzącej.

To obniża temperaturę o dobrych kilka stopni. I jest "metodą suchą"
-- zużycie wody minimalne, wzrost wilgotności też nie jest specjalnie
odczuwalny. Jak zapuszczę wodne rozpylacze do podlewania, to już nie
jest "metoda sucha". Woda, która nie odparowała w powietrzu, spada na
glebę. Stamtąd też dalej paruje i w efekcie ją chłodzi. Zjazd temperatury
jest radykalny. Tu już nie podejmuję się dokładnego liczenia, mogę tylko
szacować. Są to setki kilowatów mocy chłodzącej, a jeśli wyjdzie więcej
niż megawat, to też mnie nie zdziwi.

Nie że ja pierwszy na ten pomysł wpadłem. Jak to działa w skali makro,
można się przekonać jadąc do Alhambry. Tam arabscy inżynierowie
ochłodzili w ten sposób solidny kawał terenu. Ale co tam pomysły jakichś
ciapatych sprzed wieku -- niektórzy realizuja pomysły własne i chłodzą
taras "chłodem odpadowym" powstającym przy grzaniu basenu. Na pewno też
te moce i energie dobrze oszacowali, a nawet policzyli.

Jarek

--
Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają,
Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekają.
Z mego wonnego kwiatu pracowite pszczoły
Biorą miód, który potym szlachci pańskie stoły.