Trybun <c...@j...ru> wrote:
> W dniu 2017-03-31 o 21:18, XL pisze:
>>
>>>
>>> A daj spokój z takimi przybytkami, tylko "chwycić" w nich można coś
>>> niepożądanego. W tym my "wieśniacy";-) mamy przewagę nad mieszczuchami
>>> że nie jesteśmy skazani na publiczne siłownie, baseny itd.
>>>
>>>
>> Kocham bycie wieśniaczką. Kiedyś nawet nie przypuszczałam, że kiedykolwiek
>> powiem o sobie coś tak strasznego :-)))
>>
>
> Ja jeszcze nie wiem, z jednej strony wiosna na wsi, to nie oczekuję nic
> lepszego w raju.. Z drugiej strony - trochę brak tu towarzystwa na
> odpowiednim poziomie. Ludziska żyją tu takimi problemami że nawet na
> imprezach po dużej wódce nie trawię ich tematów,.
>
>

Piszesz o tym, że nie istnieje własność absolutna ziemi, a jednocześnie
uważasz, że istnieje coś takiego, jak "odpowiedni poziom" towarzystwa
przeznaczony stricte DLA CIEBIE?
Wieś ma dla mnie same uroki. Każdy zna każdego w promieniu kilku km
przynajmniej. Lubi czy nie, ale szanuje. Bo "z ludźmi trzeba żyć". Tu,
gdzie się żyje. Problemy są w sumie wspólne, podobne. Zbiorowość wiejska
daje moc do ich pokonywania lub znoszenia, bo ma wypracowane od wieków
metody radzenia sobie z nimi i przekazuje je z pokolenia na pokolenie.
Także codzienne sprawy i kłopoty łatwiej znieść, kiedy co drugi spotkany
człek mówi ci dzień dobry lub ty jemu, albo równocześnie.
W mieście tego wszystkiego nie ma. Nie ma. Każdy na ulicy jest obcy. Mało
tego - za ścianą też mieszkają obcy. Nikogo nie obchodzi, co gotujesz, ani
dlaczegi schudłeś/utyłeś, ani że ciotka do ciebie przyjechała i skąd.
Pustynia w tłumie.

--
XL "Ogródek, figi, trochę sera - a do tego trzech lub czterech
przyjaciół. Oto luksus według Epikura." F. Nietzsche.