Cos za cos. Dobry obiektyw foto kosztuje tysiace zlotych. W moim blad geometri
obiektywu to na obrazie o przekatnej 3,6 metra ponizej centymetra. Do zamaskowania
czarna ramka ktorej nie chce mi sie wymalowac. Ogladanie duzego obrazu jest bardziej
naturalne. W kinie nie liczy sie wielkosc ekranu a kat jaki jest miedzy oczami a
brzegami ekranu. Z czterech metrow mam taki kat jak w imaxie. W telewizorze tez sie
da tak zrobic ale trzeba ogladac z odleglosci wypalajacej oczy. Przy projekorze i
duzym ekranie inny jest odbior informacji. Jak ktos siedzi w bezpiecznej odleglosci
od telewizora to caly telewizor miesci mu sie w strefie ostrego widzenia. I nie jest
to naturalne. Przy projektorze tylko niewielka czesc obrazu oko widzi jako ostra.
Wszystkie filmy sa nakrecane tak jak by klisza czy matryca byla okiem. Ostre jest
tylko to co wazne. Wkurwia mnie ogladanie dziennikow albo reportazy. Nagrywane sa pod
ogladanie w telewizora. Wszystko na calym ekranie ostre jak zyletka. Za to filmy to
uczta dla oczy. Wiele filmow ktore w telewizorze juz ogladalem na ekranie projektora
ogladam jak bym pierwszy raz je ogladal. Wczoraj puscili Apokalipto. Jak ktos ogladal
w telewizorze to sobie obejrzal. A przy ekranie jaki mam ja tam bylem. Stalem obok
bohaterow, szedlem z nimi przez las. Jak biegla pantera to prawie spierdalac
chcialem. Magia kina to sie nazywa i ja ta magie mam w zasiegu reki bez napinki ze do
kina musze pojsc. Dzwiek tez robi swoje. Nie mam zadnego cudownego zestawu glosnikow.
Podlaczylem komputerowy inspire 2600. Wybralem w projektorze dzwiek filmowy i jest
super. Idzie ludek na ekranie i gada. I dzwiek idzie razem z nim. A nie ze jest albo
z lewego albo z prawego glosnika telewizora.