Tomasz Gorbaczuk pisze tak:

> W roku 2016 bardzo łatwo jest wytykać łatwowierność
> kredytobiorcom z lat 2005-2008, gdy wszyscy już wszystko
> przeczytali i świetnie rozumieją mechanizm ryzyka kursowego. W
> tamtym czasie mało kto - poza osobami głęboko siedzącymi w
> problematyce - zdawał sobie z niego sprawę, a banki lub
> instytucje doradcze, pracujące na ich zlecenie robiły wszystko,
> aby ten czynnik ukryć, pomniejszyć jego znaczenie, zamaskować.

Nie wiem jak było w 2005 roku ale w 2001 to było tak.

Ludzie dobrze wiedzieli o ryzyku ale aż takie wahniecia kursy wydawały
sie nieprawdopodobne jak przylot obcych, tak jak spadek koniunktury w
handlu, skurczenie się rynku, Polaków ząbki za parapet, kryzys 2008 czy
w końcu Brexit.

W PKO BP mówili i tłumaczyli na jabłuszkach że może być wzrost kursu.
Nikt nie brał tego jako prawdopodobne. Niektórzy jeszcze liczyli że
zarobia na transzach i zarobili. Nie słyszałem żeby ludzie się
naśmiewali ze ktoś brał w złotówkach. Kto był gość i miał zdolność
brał w zł kto nie, brał w walutach.

Państwo miało wtedy możliwość zabronienia dawania im takich kredytów.
Na zasadzie lepiej nie mieć wcale mieszkania niż mieć 200% długu.

Dziś chichot historii poszedł jeszcze dalej bo mieszkanie w słabej
lokalizacji to kula u nogi i może być spalone przez zielone ludziki.

--
Piter

Why do it the easy way when you can do it the hard way?