Pan Tomasz Gorbaczuk napisał:

> Pomidory pod włoskim niebem to była dobra szkoła życia. Przez pierwsze 2-3
> sezony napinadalałem na tym polu ramię w ramię z czarnymi, pierwszy raz
> wtedy widziałem takich czarnych czarnych. Zbieraliśmy te pomidory na akord
> do takich wielkich skrzyń od 4-5 rano do 20-21. Jedna czy dwie krótkie
> przerwy na jakieś nędzne jedzenie.
> W 3 czy 4 sezonie awansowałem i zostałem kierowcą ciągnika, który zwoził
> te skrzynie na plac gdzie ładowane były na tiry. Wtedy to byłem już Pan na
> włościach bo miałem baldachim w starym ciągniku lamborgini i mi czacha tak
> nie parowała. Człowiek młody to głupi, sporo zdrowia tam zostawiłem.

Nie pierwsza to opinia, że szkoły są dla głupich.

--
Jarek