Pan Sebastian Biały napisał:

>>> Szkoda że rynek audiofilów wtedy nie istnoał tak intensywnie,
>>> pewno by kupowali hurtowo. I ubierali swoje wzmacniacze...
>> ??? Rynek audiofilski zaczął się ze dwa dziesięciolecia wcześniej.
>
> Wtedy byli ludzie kupując bo brzmiało lepiej.

Nie, wtedy właśnie skończyły się możliwości zrobienia lepszego
brzmienia. A także możliwości podawania lepszych parametrów,
które da się zmierzyć.

>> Mam wrażenie, że dziesięć lat temu już mocnno podupadł (ale to
>> ostatnie może być tylko wrażenem).
>
> Teraz sa ludzie którzy kupuja bo chyba jest lepiej, a na pewno drozej.
> czyli deewolucja z rozsadku do religii.

Ja się ze zjawiskiem po raz pierwszy spotkałem na przełomie lat 80/90.
Najpierw było "lepiej zabrzmieć się nie da, więc jeszcze sprawmy, by
fajniej wyglądało". No i przeważnie szło to gdzieś w kierunku steam punka.
A to samo przez się nasuwa takie pomysły, by na przykłaad wykorzystać
lampy. Ale wykorzystać tak, jak nigdy przedtem -- projektując i wykonując
ze starannoścą niespotykaną w epoce próżniowej (technologia półprzewodnikowa
nie jest na takie zabiegi podatna, bo przeważnie i tak wszystko wygląda
perfekcyjnie). W tym nie widzę niczego złego, wręcz przeciwnie. To jak
przejście od prostego zydla do krzeseł w stylu Ludwika XVI. W dupę uwiarać
potrafi tak samo, ale wygląda i kosztuje -- wszyscy to wiedzą, wszyscy są
zadowoleni. Albo jak marmurowy tympanon nad wejściem do budynku -- jeśli
mamy trzymać się odniesień do budownictwa.

Niemal równolegle pojawił sie nurt, w którym ważne stało się wyłącznie
"drożej". To już nie była, jak poprzednio, *zabawa*, lecz śmiertelnie
poważna sprawa. Odbiorcy tego typu sprzętów po prostu nie są w stanie
zrozumieć żadnych odniesień do techniki czy sztuki, bo są to dla nich
dziedziny całkiem obce, więc ich to nie bawi, jak bawić powinno. Ale to
właśnie miało punkt kulminacyjny gdzieś na przełomie wieków. Dzisiejsze
audiofilstwo to tylko cień tamtego zjawiska.

--
Jarek