On 21 Kwi, 21:56, bokomaru <b...@z...com> wrote:

> on tam jest niemal wszędzie. tłusty w dotyku bynajmniej nie jest.
> zjawisko nie przemakania jest powszechne - jak wspominalem po dowolnej
> ulewie pol cm pod mokra warstwa jest juz sucho.

Woda opadowa nigdy nie wnika natychmiast, szczególnie w suchy grunt.

> w piachu jest kilka
> frakcji, troche lesnych odlamkow, calosc jest raczej szarawa niz zolta
> (zolty piach jest dopiero jakies pol metra pod ziemia).

Z Twego opisu wynika, że to jest raczej chuda gleba piaszczysto-
pylasta. Procentowa zawartość frakcji pylastej przeważa nad piaskiem,
dopiero głębiej wchodzimy w piasek żółty, już lepiej przemyty i
przepuszczalny.
W suchym pyle woda zachowuje się podobnie jak w piasku ilastym.
Wielkość cząsteczek pyłu jest tylko kilka mikronów większa od drobin
iłu.

> zakladajac jednak, ze ten piasek _jakos_ zatrzymuje wode, to mam
> odpowiednik izolacji gliniastej, ktora mi jakas dobra dusza tutaj
> polecala wykonac. tylko zastanawiam sie, co sie stanie gdy korzenie
> przerosna zyzna i mokra ziemie i siegna po suchy, jalowy raczej piasek.

Wiesz co ja bym zrobiła w takiej sytuacji? Podglądnęłabym jaki rodzaj
traw występuje w naturze w okolicy i taką trawę bym starała się
zachować.
Nie poprawiać natury, a raczej z nią współżyć. Będziesz miał mniej
pracy i większą satysfakcję :-)

Na moim spłachetku górzystej ziemi mam w większości glebę ciężką,
gliniastą.
Ale są miejsca gdzie udział pyłów jest większy i tam rośnie zupełnie
inna trawa niż na glinie! To wszystko obserwuję na ok. 15 arach,
pozostałe 2 ary to starodrzew, brzozy i tarniny. Moja gleba powstała w
wyniku wietrzenia skał podłoża skalistego. A te skały to łupki
menilitowe (gleba ciężka, gliniasta) i piaskowce inoceramowe (gleba
lżejsza, bardziej pylasta).

Pozdrowienia

mal