> Powiem tak, ja bym był skłonny jednak położyć kable głośnikowe licą, a nie
> przewodem elektrycznym.

Panie, doktorat ;)))
Jeżeli występuje efekt naskórkowości przy takich częstotliwościach to ich
wpływ jest znikomy względem innych czynników takich jak pojemność i
indukcyjność przewodów. Efekt naskórkowości powoduje wzrost oporności
właściwej danego przewodu wraz ze wzrostem częstotliwości.
Lica w porównaniu do przewodów w postaci pojedynczych żył ma tę przewagę, że
umożliwia zredukowanie wpływu naskórkowości na wzrost tej oporności. Czyli
umożliwia przesłanie większych prądów przemiennych przewodem o mniejszym
przekroju.
Jednak należy wziąć pod uwagę, że lica zbudowana jest z cienkich drucików o
przekroju okrągłym, splecionych i skręconych z sobą. Zatem w przypadku licy
pomiędzy poszczególnymi żyłami istnieją wolne przestrzenie nieprzewodzące, a
tym samym efektywna powierzchnia przekroju jest mniejsza niż w przypadku
pojedynczego przewodu o tej samej średnicy. Ponadto efektywna długość
przewodu licy wydłuża się na skutek skręcenia. Zapewne na skutek stykania
się poszczególnych żył z sobą i występujących w ten sposób oporności
prawdopodobnie także wzrasta szum takiego przewodu (choć po stronie głośnika
jest on pomijalny).
Biorąc także pod uwagę cenę licy to jednak śmiem twierdzić, że bardziej
opłącalne jest zastosowanie przewodu z pojedynczymi żyłami o odpowiedniej
średnicy tych przewodów co już wcześniej napisałem. Oczywiście o ile jest to
możliwe np. w stałych instalacjach podtynkowych. W przypadku instalacji
ruchomych lepsza jest lica, ale tylko i wyłącznie ze względu na lepsze
właściwości mechaniczne. Uzyskanie redukcji efektu naskórkowości w tym
przypadku jest tak małe, że po prostu nie ma sensu sugerować się tym
parametrem przy wyborze licy.

Teraz kwestia pojemności i indukcyjności przewodów. Tu problem polega na
tym, że każdy przewód, którym podłączone są głośniki posiada indukcyjnośc
oraz pojemność elektryczną. Te cechy wpływają na redukcję sygnałów
zmiennych. Im wyższa częstotliwość tym większy wpływ tych czynników na
redukcję sygnału.
Jednak trzeba wziąć pod uwagę, że przetworniki jakimi są głośniki posiadają
bardzo nierównomierną charakterystykę przetwarzania, a oprócz tego
rezonanse. Ponadto skuteczność głośników wysokotonowych jest większa od
skuteczności głośnikó niskotonowych. Zatem i tak w zestawach głośnikowych
celowo trzeba redukować sygnały o wyższych częstotliwościach, aby uzyskać
bardziej płaską i równomierną charakterystykę.
Tak więc i tymi pratametrami przewodów nie ma się co zbytnio przejmować,
choć przy zbyt dużej indukcyjności przewodów rośnie impedancja przewodu,
która połączona w szereg z głośnikiem powoduje dość duży spadek mocy na
głośniku. Wpływ takiego przewodu jest tym większy im większa będzie jego
impedancja oraz tym większy im będzie mniejsz impedancja głośnika.

> Ja myślę, że to by było słychać przy mocnym wzmacniaczu 7+1 i z głośnikami
> dużej mocy. Myślę, że byś słyszał świszczące wysokie tony, ten metaliczny
> dźwięk :-)

Nie będzie słychać. Idę o zakład :)
Ten metaliczny, świszczący dźwięk ma całkiem inne pochodzenie. To jest
głównie efekt powstawania tzw. nieliniowych zniekształceń
intermodulacyjnych, które powstają we wzmacniaczach, które objęte są
sprzężeniami zwrotnymi, a dokładniej mówiąc zbyt długimi pętlami tych
sprzężeń obejmującymi wiele członów wzmacniacza oraz zbyt głębokimi
sprzężeniami. Każdy z członów (stopni) wzmacniacza wprowadza lekkie
opóźnienie, a jednocześnie bardzo duże wzmocnienie. Opóźnienia te powodują,
że także i sprzężenie zwrotne działa z pewnym opóźnieniem - tym większym im
wolniejsze są półprzewodniki oraz im więcej stopni posiada wzmacniacz.
Opóźnienie to powoduje, że oprócz sygnału użytecznego na wyjściu wzmacniacza
pojawiają się szpilki. Szpilki te są dalej redukowane przez filtry mniej lub
bardziej skutecznie. To właśnie są te zniekształcenia, które dają ten
metaliczny, świszczący dźwięk.
I tu dochodzimy do sedna wyższości lamp nad półprzewodnikami. Dlaczego lampy
są lepsze ? Są lepsze dlatego, że posiadają w stosunku do półprzewodników
znacznie mniejsze wzmocnienie, a budowane wzmacniacze w oparciu o lampy
posiadały człony (stopnie), z których każdy był objęty niezależnym krótkim i
płytkim, a zarazem szybkodziałającym sprzężeniem zwrotnym, dzięki którym
wzmacniacz nie wytwarzał takiej ilości zniekształceń intermodulacyjnych jak
konstrukcje półprzewodnikowe. Dodatkowo transformator głośnikowy dość
skutecznie redukował te zniekształcenia - działał jak filtr. Poza tym wiele
konstrukcji lampowych ze względu na niewielkie wzmocnienie lamp pracowało
praktycznie bez sprzężeń zwrotnych :)
Obecnie jakość półprzewodników się poprawiła - są coraz szybsze, a poza tym
konstruowane wzmacniacze posiadają krótsze sprzężenia zwrotne, dzięki czemu
zmniejszył się także poziom zniekształceń intermodulacyjnych.