Pan Pszemol napisał:

>>> Aczkolwiek musisz mieć niezłe kubki smakowe
>>> skoro jesteś w stanie wyczuć plastik z czajnika...
>>
>> Pewnie bardziej chodzi o smak samej wody.
>> Ale jak ktoś pije stale z jednego ujęcia, to
>> nie ma szansy zauważyć "inności".
>
> Ja to w ogóle podejrzewam że chodzi o jakieś
> przewrażliwienie anty-plastikowe i autosugestię
> że czuje różnicę w smaku :-)

U mnie powoduje to skojarzenia z rzeczami takimi jak ta:
http://www.klub.audiostereo.pl/recenzje-kable/gigawa
tt-ls-1mk2-art355.html
Audiofilski Kabel Zasilający, który w sposób idealny doprowadzi prąd od
gniazdka w ścianie do zasilanego urządzenia. To nic, że rury wodociągowe
przeważnie robi się z plastiku (i dobrze, bo delikatna nuta rdzy nie
jest tym, co wszystkim odpowiada). Pompy też mają wirniki z tworzyw
sztucznych (świetnie, bo składniki mosiądzu i produkty ich utleniania
nie są najzdrowsze). Ale czajnik, do którego wlewamy wodę z kranu nie
może mieć niczego z plastiku. Mój czajnik jest cały ze stali nierdzewnej,
plastikową ma jedynie przykrywkę (nie parzy w palce). Więc nie jest on
dostatecznie audiofilski.

Grzałki technologicznie zakorzenione w okresie minionym, również te
montowane w czajnikach, wytwarzane były Metodami Swobodnymi. Z udziałem
lutowania twardego, cynkowania ogniowego i pokrywania galwanicznego.
Poza metalami bliżej nieokreślonymi był w nich (jest) na pewno cynk
(któremu zawsze towarzyszy ołów) i nikiel (który u kilku procent ludzi
powoduje alergie). Przewrażliwieni na punkcie swoich kubków smakowych
i zdrowotności ogólnej tego powinni unikać najbardziej. Chyba że
przewrażliwieniu towarzyszy również tępota -- brak samodzielnego myślenia
analitycznego, posiłkowanie się wyłącznie strachami przejętymi z cudzych
blogów lub zasłyszanymi od lokalnych mędrców.

Jarek

--
Wypływa na senne morze,
Cudowny, blaszany parowiec.
W obłoku pary odmienia,
Serca zmartwione jesienią.