W dniu 2015-06-11 o 23:38, Maniek4 pisze:
> W dniu 2015-06-11 o 21:41, ikka pisze:
>
>> Nie przeczę biologii. Ja decyduję kiedy i z kim się rozmnożę. To
>> moje prawo. Nie zgadzam się, aby ktokolwiek próbował mi je zabrać.
>> Ty możesz rozdawać swoje plemniki komu chcesz, jeśli wszystko ci
>> jedno co się z twoimi potomkami stanie.
>
> W takim razie Ciebie aborcja nie dotyczy. Wybierasz partnera i sie
> rozmnazasz. Z reszta sie przeciez nie rozmnazasz.
>

Na szczęście nie dotyczy. Jednak w wymienionych 3 przypadkach uważam, że
jest moim prawem.

>> Nie chodzi tu o kasę, już ci tłumaczyłam. Ale jeśli miałabym
>> urodzić dziecko z wadami (vide chazan), to ma to wpływ na życie
>> moje i mojej rodziny.
>
> Vide Chazan to sie trzeba zapoznac z zagrozeniami tak samo jak przy


chazan nie pozwolił kobiecie na aborcję, mimo, że w tym przypadku było
to jej prawo. Zwykły gnojek, który na starość się nawrócił i postanowił
urządzać życie innym. Bez względu na to, jakie prawo obowiązuje w tym kraju.


> paleniu i zbyt szybkiej jezdzie, a nie miec pretensje do swiata, ze
> ryzyko sie podjelo i cos nie wyszlo. Inny przypadek to czyjes zycie
> dla Twojej wygody. Sorry, ale Twoja wygoda to zbyt malo by decydowac
> czy ktos ma zyc czy nie.
>

Sorry, to tylko twoje zdanie.



--
"widzę ją jako decyzję nierozłączną z wolnością osobistą
matki. Dopóki płód nie może przeżyć poza jej ciałem, to do
niej należy odpowiedzialność moralna i decyzja o jego
przyszłości. Ilustruję to przykładem ojca, którego syn
potrzebuje przeszczepu nerki. Ojciec może być dawcą i to
jest moralnie słuszne. A co, jeśli nie chce? Zmusimy go?
Kościół mówi: nie. Moje pytanie brzmi: dlaczego w tym
wypadku szanujemy jego wolę i decyzję dotyczącą własnego
ciała, a w przypadku kobiety w ciąży - nie? Człowiek,
osoba ludzka, nie może być nigdy środkiem, by uratować
kogoś innego."
Teresa Forcades