> Mam takie pytanie.
> Jak pozbyć się echa w mieszkaniu?
> Na początku myślalem że jak mieszkanie jest puste tzn. bez mebli to
> tak po prostu jest, lecz teraz jest wyposażone i dalej jest dziwne
> echo. Dziwne bo wrażenie słuchowe jest dośc dziwne. Podczas oglądania
> TV czuję sie z tym echem dośc nietypowo.
> Macie jakiś pomysł co jest grane?

Pisalem na ten temat ze dwa miesiace temu i nawet musialem sie przezbywac z
jednym takim uwazajacym sie za specjaliste od tych spraw. Podpieral sie jakims
utytlanym profesorem ale z tego co pisal wiem, ze nawet w grubych ksiazkach sa
czesto podstawowe bledy.
Dlatego w skrocie.
Zaczne od tego, ze malo jest ludzi, ktorzy potrafia zrozumiec i wyobrazic
sobie mechanizm tlumienia dzwieku. Albo inaczej trzeba miec interdyscyplinarna
i gruntowna wiedze aby uosobic sie z dzwiekiem i potrafic przewidziec jak w
kontakcie z danym materialem on sie zachowa.
To co napisze ponizej jest moimi wnioskami i przemysleniami opartymi wlasnie
o te nazwijmy podstawy budowy materii.

Po pierwsze dzwiek najlepiej bedzie tlumic material plastyczny. Slowo
plastyczny nalezy rozumiec doslownie, bez przenosni, przez porownanie go do
wlasciwosci jakie ma plastelina, ktora odksztalcona taka pozostaje. Cala
energia potrzebna na jej odksztalcenie zamienia sie w niej na cieplo.
Material sprezysty jest jej przeciwienstwem, odksztalcony wraca do stanu jaki
mial przed zadzialaniem sily czy naprezenia odksztalcajacego. Przykladem jest
stalowa kulka, ktora od betonu odbija sie jak pilka. Natomiast plastelina
upuszczona na beton tam pozostaje. Kulka olowiana tez.
Z tego pierwszy wniosek - najlepszym materialem tlumiacym, od ktorego dzwiek
sie nie odbija lecz zostaje w nim zamieniany na cieplo - jest olow. Olow jest
metalem o stosunkowo niskiej temperaturze topnienia dlatego w temperaturze
pokojowej jest plastyczny. Blacha olowiana zaatakowana fala dziwekowa zostaje
pobudzona do drgan gasnacych. W czasie tego drgania nastepuje przesuw czastek
struktury krystalicznej materialu czyli tarcie wewnetrzne, w cvzasie tarcie,
wiadomo wydziela sie cieplo, ktorego nie slyszymy. I to jest podstawowy
maechanizm tlumienia dzwieku przez materialy plastyczne.
Materialy sprezyste zaatakowane fala dzwiekowa odbijaja ja, malo jesli
powierzchnia uderzenia fali jest duza to one moga rezonowac; powstaja strefy
drgan wskutek czego material ten niejako generuje inne, dzikie czestotliwosci
czesto o zdwojonej amplitudzie. Zatem ta odbita fala dzwiekowa moze obleciec
pomieszczenie kilka razy zanim nie zostanie wytlumiona przez powietrze. Tak
powietrze, ktore ma wlasciwosci sprezysto-plastyczne i ta skladowa plastyczna
powietrza tlumi dzwieki.
Ale to jest musztarda po obiedzie; zanim cala energia zostanie przez nie
pochlonieta mijaja ulamki sekundy co objawia sie efektem poglosu. Poglos
rozumie jako echo o krotkim czasie trwania na tyle krotkim, ze nie zdazy
tego "echo" powtorzyc. I to jest denerwujace zwlaszcza, ze dochodzi do tego
rezonans czyli wzmocnienie niektorych wysokosci dzwieku. Daje to efekt
dudnienia, hali dworcowej lub niesienia sie dzwieku i jego wzmacnianie w
niektorych zakatkach pomieszczenia.

Teraz kilka rad praktycznych. Nowe technologie, materialy wykonczenie itp. sa
na tyle mlode, ze w niekorzystnych przypadkach daja opisany efekt, ktorego
producenci i wykonawcy nie uwazaja za stosowne uwzgladnic, pozostawiajac
klienta w pomieszczeniach, ktore uzytkowane dluzej moga doprowadzic do jakichs
odchylen.
Gladz tynkowa odbija dzwiek jak lustro swiatlo. Natomista stare tynki wapienno-
piaskowe byly slabsze ale dzieki temu, ze wapno potrafi rekrystalizowac na 6
roznych sposobow tynki te nie mialy zadnych naprezen wewnetrznych, zachowywaly
sie w stosunku do halasu jak plastelina.
Najprostsza moja rada to wytlumic takie pomieszczenie przez obicie go,
szczegolnie sufitu i co najmniej dwu sasiadujacych scian, blacha olowiana.
Moze to byc cienka, rzedu pol milimetra blacha -folia, ktora nalezy nabic na
warstwie jakiegos plastycznego materialu wloknistego lub nawet kartonu i potem
to pokryc plyta KG. Plyty KG rowniez z czasem rekrystalizuja i sa niezlym
materialem tlumiacym. Potem pomalowane walkiem dajacym mikrofakture
rozpraszajaca dzwiek.
Do wytlumienia halasu od sasiada z gory nalezy zastosowac albo podwojna
izolacje olowiana lub grubsza nawet do 2 mm blache. Olow swoja mase ma wiec
spoko bedzie robil za kilkucentymetrowa wylewke betonowa.
Bardzo dobrym materialem pochlaniajacym jest wojlok, chyba tak sie nazywala
gruba, mocno porowata wloknina, ktora tlumilo sie podlogi. Teraz stosuje sie
pianki czy styropian, ktory jest materialem sprezystym i dzwiek przenosi jak
aluminium, w ktorym glos rozchodzi sie z predkoscia ze 20 razy wieksza niz w
powietrzu.
W duzych pomieszczeniach mimo takiego wytlumianaia efekt dworca kolejowego
moze pozostac. Wtedy gdzies posrodku ale nie w polowie, nalezy wybudowac
kawalek scianki - kurtyne antydzwiekowa stosujac materialy plastyczne i
wykonczone takimiz.
Wiekszosc materialow wloknistych posiada wlasciwosci plastyczne zatem
tlumiace. Mechanizm tego jest identyczny jak w olowiu; poszczegolne nitki
materialu ulegaja przesunieciu jedna w stosunku do sasiedniej i dzieki tarciu
miedzy mimi nastepuje wytlumienie fali dzwiekowej i zamiana jej energii na
cieplo.
Pamietajac o tej zasadzie latwiej bedzie dobrac na sciany odpowiedni material.
Pzdr.
Tornad

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl