> > Może ten artykuł Pana zainteresuje:
> >
http://www.instalator.pl/index.php?option=com_conten
t&view=article&id=4667%3Akotly-weglowe-wodne-krytycz
ne-temperatury&lang=pl
>
> durny artykuł jak rzadko - szanowny pan doktor inżynier najpierw długo i
> wnikliwie analizuje problem punktu rosy a następnie rozbrajająco stwierdza
> "Każdy użytkownik musi w tym przypadku podjąć własną decyzję i sam ponieść
> jej konsekwencje". To po jaki grzyb to pisze. Bo taki szary użytkownik
piece
> własnie od doktora inżyniera spodziewałby sie informacji technicznej
> brzmiącej nieco inaczej niż "róbta co chceta".
> b.

I to straszenie trójtlenkiem siarki i kwasem siarkowym.
Jeśli już, to dwutlenek siarki SO2 i kwas siarkawy lub wg nowej nomenklatury
kwas siarkowy IV.
Do kondensacji wilgoci ze spalin może dochodzić przy rozpalaniu pieca albo w
sezonie kiedy temperatura na zewnątrz jest taka, ze w zasadzie każda
temperatura "na piecu" jest za wysoka (takie przepalanie na zimne noce).
A już na pewno problem jest umiejscowiony nie w piecu tylko w kominie.
Zaradzić temu można przez wykonanie przewodu kominowego z odpowiednim
kwasoodpornym wykończeniem i pieca ze stali kotłowej która jest odporniejsza
na korozję.

Węgiel wyjeżdżając z kopalni ma certyfikat kaloryczności i analizę na
zawartość siarki.
Widziałem takie kwity wg których zawartość S wynosiła od poniżej 1% do nawet
kilku (~3)..
Od tego zależy kwalifikacja węgla do określonego gatunku.
Im bliżej klienta końcowego tym kwitów mniej a węgiel gatunkowo zyskuje.
A zapytać sprzedawcę o zawartość siarki w sprzedawanym węglu to jak puścić
bąka w salonie.


PS
Jakoś w tym wątku nikt nie pisał o temperaturze spalin na wylocie z pieca
przy 40, 45, 50, >50 st. w instalacji.

A to jest wyjaśnienie dlaczego paliwo tak szybko znika.