>Patrząc na te fotki, to wydaje mi się, że jest to robota dość łatwa do
>wykonania... Robiłeś według założeń Pana Brzęczkowskiego czyli wszystkie
>rury są elastyczne i od rozdzielacza idzie osobna rura do każdego
>anemostatu?

Nie jest to trudne , ale i tak czasochłonne ...
Tyle że u mnie są jak widać legary drewniane i sufit podwieszany więc łatwo
się wierci i montuje.

Zostało mi jeszcze trochę roboty (wykucie wyrzutni) oraz pospinanie wewnątrz
anemostatów.
To dwie roboty najbardziej męczące i najtrudniejsze.

Dokładnie. Według założeń Pana Brzęczkowskiego. Czyli rury miękkie (typu
Sonoduct). Całość oparta na centralach. Żadnych trójników. Każdy anemostat
ma własne niezależne połączenie.


>Napisałbyś parę słów o projekcie czyli jakie średnice rur, w jaki sposób
>dobierałeś średnice itd.

Projekt sam zrobiłem. Oczywiście "projekt" to dużo powiedziane , bo raczej
było to rozmieszczenie nawiewów/wywiewów. Pan Tomek pomógł mi dobrać
średnice i zasugerował jakie prędkości będą optymalne. Wszystko zostało tak
zaprojektowane aby prędkość wynosiła 2-5 m/s czyli była instalacją
całkowicie niesłyszalną bo tylko taka instalacja mnie interesowała.
U mnie w nocy jest bardzo cicho a ja nie zasnę jak mi coś hałasuje.

>Jak się łączy ze sobą te rury?

Za pomocą nypli (takie metalowe łączniki). Choć starałem się robić aby ich
jak najmniej zamontować.