Pan Dominik Ałaszewski napisał:

>> Dość naiwne założenia. Opłacać ma się cały biznes, konkretny
>> asortyment czy konkretna transackcja już niekoniecznie.
> No OK, ale to nie moja sprawa, tylko piekarza. Dlaczego
> w przypadku en. elektrycznej ma być inaczej? Niech nawet
> sprzedawcy dopłacają do 2 taryfy, skoro im jakoś się opłaca
> (nawet niech będzie i w ramach "budowania wizerunku" ;-)
> Dlaczego mam komuś sugerować, jak ma prowadzić swój biznes?

Kiedy ostatnio sprawdzałem jaki jest aktualny skład rządu, nie
było tam (jeszcze) ministra piekarnictwa.

>> Rynek energii działa jednak inaczej od rynku piekarniczego.
> Oczywiście. Dlatego nie zawsze proste prawa popytu i podaży
> mogą mieć wprost zastosowanie :-)

Cieszę się, że i tu się zgadzamy.

>> Poza tym myśmy sobie tu założyli, że będziemy się zastanawiać
>> nad opłacalnością i sensem taryf i rozliczeń. No więc ja po
>> prostu nie wiem, czy lepiej dławić, czy dopłacać do niedławienia..
> Ja wychodzę z założenia, że skoro taki wynalazek jest, to znaczy
> że się wytwórcy/dostawcy opłaca (w szerokim rozumieniu).

"nie zawsze proste prawa popytu i podaży mogą mieć wprost zastosowanie"

> Bo teraz już może swoją ofertę kształtować dowolnie, państwo nie
> narzuca 2 taryfy dla inwalidów i kombatantów :-)

No to poczekajmy ma rozwój wypadków. Będą szukać pieniędzy, podniosą
w pierwszej kolejności tym, co płacą mało. A może inaczej. Jeśli tych,
co płacą mało, jest mało (nie znam danych), to zostawią jak jest.
Będą mogli pławić się w chwale Janosika. Ale ci biedni wciąż będą
niewdzięczni -- zamiast przyjąć dar, znajdą jeszcze tańsze rozwiązanie
(np. stare kalosze). A skorzystają inni, choćby do grzania basenów.

> Zauważ, że sprzedawców energii elektrycznej na rynku trochę jest,
> praktycznie każdy oferuje taką czy inną "drugą taryfę", a nikt
> nie oferuje taryfy płynnej. Widać tak a nie inaczej się im opłaca.

Też tak uważam. W warunkach monopolu/oligopolu i regulatora, który
mie ma pojęcia o tym, co reguluje, opłaca się robienie dziadostwa.

>> Niektórym przeszkadza nie tylko "niska emisja", ale również emisja
>> w ogóle, więc by chcieli móc również panować nad siecią, w której
>> podażą nie do końca da się sterować.
>
> Są ludzie, którym przeszkadza wiele rzeczy. I chcą panować
> nie tylko nad siecią, ale i nad krajem/światem...

Są ludzie, którym przeszkadza, lecz panować nie chcą. Inni chcą
panowania i tylko panowania, a przeszkadza im tylko to, co stoi
na drodze do tego celu. Ludzie wywają różni. Ale to wiadomo od
dawna, wiele książek na ten temat napisano. Czy musimy się do
tej biblioteki dokładać?

>>> O połączeniu z systemami elektroenergetycznymi w ogóle już
>>> nie wspominam, takie coś z definicji musiałoby być "samotną
>>> wyspą".
>>
>> Dlaczego?
>
> Bo energia elektryczna to taki śmieszny towar, którego parametry
> (napięcie, częstotliwość, przesunięcie fazowe) mocno zależą
> od współpracujących elementów (ze strony wytwórców i odbiorców).
> I nikt nie puści tego na żywioł (żeby regulowało się "samo"),
> bo potencjalne konsekwencje będą bardzo poważne (do fizycznego
> zniszczenia urządzeń).

Za śmieszną też można uznać wiarę w to, że samo ogłoszenie cen
spowoduje fizyczne zniszczenie urządzeń.

> Owszem, płynne sterowanie urządzeniami odbiorców, na które
> pozwala obecna technika, jako naturalne rozwinięcie DSR,
> będzie się pewnie rozwijać. Ale nie sądzę, żeby mechanizm
> regulacji sieci elektroenergetycznej za pomocą cen gdziekolwiek
> zostałby wdrożony. Za duże ryzyko fluktuacji (choćby paradoks
> Giffena, ale i chwilowa "czkawka", gdzie podaż reaguje
> z zauważalnym opóźnieniem).

Każda pliszka swój ogonek chwali. Jedni poszli w proste rozwiązania
typu DSR i w nie wierzą. Inni wolą od razu rozwiązać więcej problemów,
również przyszłych.

> Ponownie zapytam- wiesz o _jakiejkolwiek_ takiej sieci
> zrealizowanej w praktyce? Bo w teorii to i socjalizm
> sprawdzał się doskonale...

Z tego co pamiętam, duński system idzie w tym kierunku. Jak daleko
już zaszedł, trudno mi w tej chwili powiedzieć.

--
Jarek