Użytkownik Lagod napisał:
> W dniu 2012-05-25 09:12, Egon pisze:
>>> Z czego wynika to ładowanie ton miedzi i ciągnięcie 100 krotnie
>>> przewymiarowanego kabla do pojedynczego wypustu?
>>>
>>
>> No nie przesadzaj, zaledwie 10 krotnie :)
>
> No jak. Wypust pod kinkiet 40W: 40/230=0,17A
> Obciążalność przewodu 3x1,5 wg tabelki
> http://obrazki.elektroda.net/51_1256137813.jpg to ~17A
> 17/0,17=...
>
>> W tym wypadku liczy się wytrzymałość mechaniczna przewodu i możliwość
>> zaciśnięcia w standardowych WAGO. A cena jest tylko niewiele wyższa od
>> 1mm2.
>
> Ten argument mnie przekonuje. A dlaczego nie można stosować linek?

Bo są upierdliwe w montażu. Bo znając kulturę techniczną polskiego
elektroinstalatora tulejki na końcach linek byłyby czymś na kształt Yeti
- niektórzy by o nich mówili ale nikt by nie widział.
A wiesz jak zwiększa ryzyko przegrzania złącza zaciśnięcie
nietulejowanej linki pod śrubą w porównaniu z linką tulejowaną bądź drutem?

I nadal - przewód do wbudowania w ścianę swoją wytrzymałość mieć musi.
Ujmiesz miedzi - musisz wzmocnić izolację na rozrywanie.
Dalej - dodatkowa robota logistyczna, dodatkowe (mniejsze) przekroje to
dodatkowy asortyment kabli do kupienia i - zapewne o tym nie pomyślałeś
- dodatkowy asortyment złączek bo nie da się w jednym typie złączki
pewnie połączyć przewodu 4 mm^2 i 0.25 mm^2.
Skoro nikomu nie chce się mieszać w instalacji przewodów 1 mm^2 i 1.5
mm^2 to widać nie warto.

Dodatkowo, biorąc pod uwagę że pojedyncze pomieszczenie robi zwykle
pracownik o najniższych (żeby nie rzec - ujemnych) kwalifikacjach to
lepiej nie dawać takiemu różnych rodzajów przewodu - bo lampkę nad
lustrem w łazience podłączy ci 1.5 MM^2 a pralkę 1 mm^2...

--
Darek