Budzik napisał:

>>> to już generalizowanie
>> Z wieloma rzeczami się zgadzam ale takie rozmowy jak tu i te
>> polegają na generalizowaniu. Wszyscy to robimy i bardzo często.
>
> To dobrze czy zle?
> Nie lepiej myslec?

Generalnie całkiem nieźle. Umiejętność generalizowania jest bardzo
ważna, choć niektórzy mają ją upośledzoną (bada się to w gabinetach
psychologicno-pedagogicznych u uczniów mających trudności w nauce).
Tak, jest to element procesu, który nazywamy "myśleniem". Ważny
element.

>> To nie jest zarzut tylko stwierdzenie faktu. Rzecz w tym, że gdyby
>> człowiek jako gatunek nie nauczył się generalizowania to już dawno
>> byłby gatunkiem wymarłym.
>
> A dlaczegóz to? Lepiej szufladkować niz myslec?

Lepiej szufladkować, ale to już wyższy etap. Literatura przedmiotu
nazywa to "taksonomią" bądź "taksonometrią" (to drugie określenie
bardziej mi się podoba, niestety nie przebiło się z polszczyzny do
innych języków). Jeśli badaniom podlega równieć proces, nie tylko
jego wynik, wtedy mówimy o klastrowaniu (cluster analysis) albo o
analizie skupień. W naukowym ujęciu znamy to ledwie od stu lat,
ale sama umiejętność jest o wiele starsza. W świecie istot żywych
starsza od ludzkości.

>> Miliony lat (chyba 2) chroniło to innych po tym jak ci pierwsi
>> czegoś złego doświadczyli. Złego, tak bo jako gatunkowi ludzkiemu
>> bardziej zapadają nam w pamięć złe rzeczy niż dobre.
>
> CZyzbys wiazał doswiadczenie zyciowe, madrosc itp z generalizowaniem?

Nabywanie doświadczeń życiowych zawsze jest generalizowaniem.
Bez generalizowania można pisać dziennik lub pamiętnik. Z tego
generalizowania może potem wykształcić się mądrość (życiowa).
Za to rzetelnie prowadzony dziennik bywa podstawą rozwoju wiedzy.

> IMO jest dokładnie odwrotnie.

Czyżby jakiś ubytek zdolności generalizacji?

--
Jarek