On 2023-03-07, Jarosław Sokołowski <j...@l...waw.pl> wrote:
> Pan Marcin Debowski napisał:
>
>>> Wszyscy tu jacyś bojaźliwi. Jeden boi się wiatru, drugi śniegu. Ja wierzę
>>> w efekt szklarniowy występujący w szklarniach. Cała energia promienista
>>> trafiająca ze Słońca do wnętrza tej konstrukcji zamieni się w ciepło,
>>
>> Ponieważ pojawiła się okazja, żeby dodatkowo zagmatwać sprawę, pozwolę
>> sobie zauwazyć, że typowy poliwęglan (PC) wycina wszystko gdzieś tak
>> poniżej 380nm. Szkło wycina tak gdzies od 300nm w dół. Oznacza to, że
>> szkło przepuszcza kupe miękkiego UV, a PC zatrzymuje. Pytanie, czy
>> roślinki to lubią (te miekkie UV) czy tez nie.
>
> Ewoluowały bez szyby nad głową, więc powinny lubić albo tolerować. Z tym

Zgadza się. W warunkach naturalnych może być różnie. Może być, że tego
światła słonecznego bogatego w UV jest mniej przez cały okres wegetacji,
więc w obrębie paru roślinnych pokoleń, nie powinno to skutkować jakąs
katastrofą.

> że dzisiejsze intensywne uprawy ogrodnicze przypominają chów klatkowy kur.
> Nikt nie zwraca uwagi na to, co lubią. W Hiszpanii tysiące hektarów
> przykrywa się mało przezroczystym materiałem, którego głównym zadaniem
> jest po prostu zmniejszenie operacji słonecznej i ograniczenie parowania.
> Dzieki temu można uprawiać to, co chętniej by rosło bardziej na północ.
>
> https://goo.gl/maps/dD7V6kU3He42fk8F8

Albo w warunkach leśnych (pod osłoną drzew).

> Natomiast wrażliwość widmowa roślin jest sprawą fascynującą i badaną od
> stosunkowo niedługiego czasu. Wiadomo już jednak, że rośliny mogą mieć
> w sobie kolorymetr. Taki badyl rosnący wśród swoich kolegów na łące wie,
> że jeśli dociera do niego światło z przewagą zielonego, to zostało ono
> przefiltrowane przez liście sąsiadów. Więc trzeba inwestować we wzrost,
> by jako kurdupel nie przegrać z innymi. Ale na skraju zagonu, nawet po
> ciemnej północnej stronie, światło ma pełne widmo. No to można rozrastać
> się na szerokość.

Nawet nie byłem świadom. Spodziewałbym się, że są to mechanizmy związane
z samą ilością docierającego światła, która też tu będzie różna.

--
Marcin