W dniu czwartek, 31 marca 2016 17:03:46 UTC+2 użytkownik Uzytkownik napisał:
> Jaka historia?
> To tylko fobie.
> Obecnie w Europie związki homo uznaje ponad 20 państw.
> Jakie problemy widzisz w tych krajach?


głównie takie ze promując "nowoczesne" społeczństwo doprowadza sie go do stanu gdy
nie jest sie w stanie obronic przed najazdem hunów. Tu nawet nie chodzi o homo tylko
o destrukcje istniejących więzi społecznych

tu se poczytaj http://nf.pl/po-pracy/o-kryzysie-wspolczesnego-spole
czenstwa,,9914,295
to co prawda bardzo ukierunkowane na rynek, ale mozna wnioski ogólniejsze wyciągnąć:

Próbując jednak wskazać źródła współczesnej krytyki rynku z pewnością należałoby
wymienić K. Marksa, a także, a może nawet przede wszystkim, M. Webera. Ten ostatni
wprowadził do dyskursu nowoczesności pojęcie racjonalizacji, rozumianej jako proces
emancypacji rozumu, którego podstawową konsekwencją jest autonomizacja poszczególnych
sfer wartości [por. Krasnodębski, 1999].

Według niemieckiego socjologa proces ten ma ambiwalentny charakter, bowiem wraz z
uwolnieniem potencjału racjonalności od totalizujących religijnych wizji
rzeczywistości, bezpowrotnie utracone zostało poczucie sensu i jedności świata; ceną
"odczarowania", swoistej demitologizacji jest zatem ostatecznie dramatyczna
świadomość arbitralności wszelkich rozstrzygnięć aksjologicznych. Innymi słowy, rozum
zastępując religię i mit w roli źródła legitymizacji porządku nie jest w stanie tej
roli wypełnić do końca, racjonalizacja rozumiana bowiem, jako rozwój refleksyjności i
autonomii człowieka, dając radykalną wolność w sferze wartości, równocześnie czyni
wszelki porządek wątpliwym
[...]
Idąc dalej tym tokiem rozważań, należy podkreślić, iż nie bez znaczenia jest fakt, że
rynek zakłada konkurencję. Dotyczy ona nie tylko producentów, ale także konsumentów.
W sposób oczywisty musi więc prowadzić to do atomizacji społeczeństwa; skoro bowiem
wypełnianie roli konsumenta wypiera inne typy zachowań społecznych, inni muszą być w
większości interakcji postrzegani jako rywale, nie jako partnerzy. Konsekwencją tego
jest, że "porządek społeczny nie opiera się już na zobowiązaniach rodzinnych albo
obywatelskiej odpowiedzialności, ani na normach i wartościach społecznie uciskanych
społeczności" [Aldrigde, 2006, s.132].




b.