On Monday, 22 August 2022 at 14:48:20 UTC+2, heby wrote:
> On 22/08/2022 13:51, Adam wrote:
> > wewnętrznej tak, że ta woda skapuje na radiator jednostki zewnętrzenj, to
> > "bardzo" poprawia to skuteczność (wydajność?) całego układu klimatyzacji.
> "Amerykańskie" jednostki wbudowywane w okna, mają to często w
> standardzie - wiatrak chlapie na radiator zewnętrzny skroplinami. Pewnie
> nie daje za wiele, ale skoro to łatwo zrobić, to zrobili.
>
> Był filmik m.n. o tym na Technology Connections, ale nie znalazłem od
> ręki akurat tego fragmentu.

bełkot
para wodna się skrapla na części zimnej
i jest to woda brudna, zanieczyszczona jonami metali, w której rozwijaja się bakterie
Legionelizy, wywołujące
smiertelne zapalenie płuc./

Po to są te rynienki aby tę zakażoną wodę odprowadzic do utylizacji, poza budynek

Legioneliza to smiwertelna choroba płuc wywołaną klimatyzacją, także w samochodzie.

Tutaj czytać

Choroba legionistów (inaczej legioneloza lub legionelloza) - to ciężka zakaźna
choroba dróg oddechowych wywołana zakażeniem Gram-ujemną bakterią Legionella
pneumophila. Po raz pierwszy bakteria ta została wyizolowana podczas epidemii
zachorowań, która miała miejsce w 1976 r. w Filadelfii, w trakcie zjazdu weteranów
wojennych w hotelu Bellevue Stratford Hotel.

Gorączka Pontiac jest inną, łagodną postacią zakażenia, która przebiega jako
grypopodobna choroba, bez zapalenia płuc i z tendencją do samoistnego ustępowania. Po
raz pierwszy rozpoznano ją w 1968 r. w budynku departamentu zdrowia w Pontiac w
stanie Michigan w USA.
Spis treści

1 Zachorowania w Filadelfii w 1976 r.[1]
2 Epidemiologia
3 Objawy chorobowe
4 Diagnostyka
5 Leczenie
6 Rokowanie
7 Przypisy

Zachorowania w Filadelfii w 1976 r.[1]

W lipcu 1976 r. w Bellevue-Stratford Hotel w Filadelfii odbywał się zjazd
amerykańskiej organizacji kombatanckiej American Legion. Już dwa dni od jej
rozpoczęcia jeden z uczestników zachorował na ciężkie zapalenie płuc. Liczba osób,
które zachorowały, różni się w zależności od źródeł, ale przyjmuje się, że ogółem
zachorowało 221 z czego 34 osoby zmarły (29 uczestników i 5 z obsługi hotelu).

Dochodzenie przeprowadzone przez ośrodek CDC z Atlanty ostatecznie 18 stycznia 1977
r. dowiodło, że to bakteria Legionella pneumophila jest odpowiedzialna za te
zachorowania.

Do rozwoju bakterii doszło w hotelowym systemie klimatyzacji.
Epidemiologia



Do zakażenia się bakteriami Legionella dochodzi poprzez wdychanie wodnego aerozolu.
Bakteria staje się groźna dla życia i zdrowia wyłącznie, gdy dostanie się do układu
oddechowego w postaci mieszaniny wodno-powietrznej. Źródłem zakażenia może być np.
prysznic, klimatyzacja lub wieża chłodnicza. Wypicie wody, w której znajdują się
bakterie nie stanowi zagrożenia[3].
Objawy chorobowe

okres inkubacji 2 - 10 dni
gorączka, dreszcze
uczucie osłabienia, złe samopoczucie, senność
jadłowstręt
bóle głowy i bóle mięśniowe
objawy ze strony układu pokarmowego:
biegunka w około 50% przypadków
nudności i wymioty w 10 - 20%
kaszel suchy, w późniejszym okresie wilgotny
ból w klatce piersiowej o charakterze opłucnowym
krwioplucie
bradykardia u ponad 60% chorych oraz obniżenie ciśnienia tętniczego krwi
hiponatremia, hipofosfatemia, podwyższenie poziomu transaminaz
objawy neurologiczne:
splątanie
dezorientacja
otępienie
bezsenność
halucynacje
drgawki

Diagnostyka

test immunofluoroscencyjny plwociny i krwi
hodowla bakterii z plwociny i krwi
badanie radioimmunologiczne moczu
reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR)
badanie RTG klatki piersiowej - brak charakterystycznego obrazu radiologicznego,
często powoduje plamiste, zlewające się zacienienia, w 50% przebiegające z
pojawieniem się wysięku w opłucnej. Cechą charakterystyczną jest też późne, nawet
kilka miesięcy po zachorowaniu, ustępowanie zmian radiologicznych
bronchoskopia

Leczenie

Podstawą leczenia jest stosowanie antybiotyków. Antybiotyki z wyboru: azytromycyna,
klarytromycyna, ciprofloksacyna.
W trakcie leczenia należy wyrównać współistniejące zaburzenia wodno-elektrolitowe.
Rokowanie
Śmiertelność wynosi od 10% u osób prawidłowo leczonych, bez współistniejących
zaburzeń odporności, do 80% u osób nieleczonych bądź ze współistniejącymi
zaburzeniami odporności.