KIKI zauważył:

> No ale samemu nie można produkować spirytusu nawet na własne potrzeby,
> a przecież całe Allegro sprzedaje zestawy do destylacji i nawet tutaj
> toczycie dyskusję o robieniu bimbru. Niby nie wolno, a wszyscy robicie
> i się stajecie alkoholikami :-)

W ogóle dużo jest na świecie takich rzeczy, których robić nie wolno,
ale można. Najważniejsze to, żeby spróbować, czy zakazanej rzeczy
zrobić nie można. Podczas cesarskich manewrów w okolicy Pisku
przyszedł rozkaz, że nie wolno wiązać żołnierzy w kij. Ale nasz
kapitan wymiarkował, że robić to można, bo taki rozkaz był strasznie
śmieszny: każdy przecie mógł łatwo wymiarkować, że żołnierz związany
w kij nie mógłby maszerować. Więc się nad tym befelem nie zastanawiał
tak bardzo, żołnierzy związanych w kij kazał wrzucać na wóz taborowy
i maszerowało się dalej aż miło. Albo weźmy taki przypadek, który
zdarzył się u nas przed sześciu laty. Na naszej ulicy mieszkał niejaki
pan Karlik na pierwszym piętrze, a na drugim piętrze mieszkał bardzo
porządny człowiek, student konserwatorium, Mikesz. Ogromnie lubił
kobiety, i między innymi zaczął się też zalecać do córki tego pana
Karlika, który był właścicielem domu transportowego i cukierni,
a gdzieś na Morawach miał podobno zakład introligatorski pod jakąś
obcą firma. Otóż, gdy ten Karlik dowiedział się, że ten student zaleca
się do jego córki, poszedł do niego do mieszkania i powiada: "Z córką
moją żenić się panu nie wolno, mój panie łapserdaku, bo jej panu nie
dam! "No dobrze -- odpowiedział pan Mikesz -- jeśli żenić mi się z nią
nie wolno, to się przecież na kawałki nie rozszarpię." Po dwóch
miesiącach pan Karlik przyszedł znowu do tego Mikesza, przyprowadził
z sobą nawet swoją małżonkę i oboje rzekli jednogłośnie: "Pan, panie
łapserdaku, pozbawił naszą córkę honoru." "Tak jest -- odpowiedział
Mikesz -- pozwoliłem sobie zhańbić ją, szanowna pani". Ten pan Karlik
zaczął na niego niepotrzebnie wrzeszczeć i przypominać mu, że przecie
powiedział, że z jego córką żenić mu się nie wolno, bo mu jej nie da,
ale mu tamten całkiem rzeczowo odpowiedział, że ani myśli się z nią
żenić, skoro nie wolno. Wtedy zaś nie było mowy o tym, co wolno.
A ponieważ o tym nie było mowy, więc on dotrzyma słowa i prosi, żeby
się nie niepokoili, bo on jest człowiekiem charakteru, nie żadną
chorągiewką, ba, zawsze dotrzymuje słowa, to co powie, to jest święte,
więc córki państwa Karlików nie chce i nigdy chcieć nie będzie. A gdyby
z tej racji miał być narażony na prześladowania, to także nie robi
sobie z tego nic, bo sumienie ma czyste, a jego nieboszczka mamusia
jeszcze na łożu śmiertelnym zaklinała go, żeby nigdy w życiu nie
kłamał, on zaś przyrzekł jej to uroczyście, a takie przyrzeczenie
obowiązuje. W jego rodzinie w ogóle nikt nie kłamał, on zaś miewał w
szkole zawsze stopnie celujące z zachowania. Widzicie więc, że wielu
rzeczy czynić nie wolno, ale ostatecznie można. Drogi ludzkie mogą
być różne, byle cel był wzniosły.

--
Jarek