Kane pisze:

> No wlasnie - tak czulem ze to powiesz - i widze ze sa dwie szkoly. Jedni
> mowia: kotwic z budynkiem (za pomoca tej belki zakotwionej w budynku),
> drudzy - robic calosc na slupach bez kotwienia z budynkiem (w tym ten
> lokalny spec od tarasow). Nieukrywam ze obecnie wolalbym to drugie

Ja mam drewniany taras na osobnych fundamentach bez połączenia
z budynkiem. Główna część tarasu ma ~8x4 metry od strony ściany
szczytowej domu, a z boku przechodzi w łącznik z gankiem ~3x2 metry.
Fundamenty mają postać betonowych słupków 40x40 cm z rozstawem 1x1,25
metra, zagłębionych w gruncie na około 70 cm. Każdy słupek wystaje
ponad grunt około 25 cm i ma zabetonowaną w górnej części stalową
ocynkowaną szpilkę fi 16 mm. Na szpilkach zostały umieszczone nakrętki,
a na nich ocynkowane podkładki fi 80 mm, największe, jakie dało się
kupić. Na podkładkach równolegle do ściany domu leżą sosnowe legary
8x12 cm. Mają nawiercone głębokie otwory na szpilki i były tak
stabilne, że można było po nich chodzić bez żadnych przechyleń.
Nakrętki umożliwiły precyzyjne wypoziomowanie legarów i uzyskanie 2%
spadku tarasu od ściany domu na zewnątrz. Do legarów prostopadle do
ściany domu są przykręcone deski z bangkirai 145x22 mm z odstępem
około 1 cm. Ziemia pod tarasem jest wyłożona pasami z geowłókniny
połączonymi na krawędziach na zakładkę za pomocą ocynkowanych gwoździ,
żeby nic mi tam nie próbowało rosnąć. Konstrukcja spisuje się jak na
razie bardzo dobrze, nic nie trzeszczy ani się nie ugina. Legary są
zawieszone wysoko nad ziemią i są dobrze wentylowane z każdej strony.
Każda deska jest przykręcona do wszystkich legarów za pomocą dwóch
specjalnych wkrętów typu torx, co zapewnia sztywność całej konstrukcji,
trzeba bylo niestety nawiercać otwory prowadzące dla wkrętów, bo to
drewno jest twarde jak stal. Przez pierwsze 1,5 roku musiałem 3 razy
impregnować deski odpowiednim olejem, ale po ostatniej zimie widzę,
że zachowały swój kolor niemal bez zmian, więc może się obejdzie bez
wiosennej impregnacji. Dzięki spadkowi taras jest suchy w godzinę nawet
po największej ulewie, musiałem tylko na jego zewnętrznej krawędzi
zamocować rynienkę 50 mm do odprowadzania wody na bok, bo rozmywała mi
umieszczony poniżej ogródek skalny.

T.