Ponad 6 lat temu na budowie zginęły mi nożyczki fiskars roku produkcji 1988.
Tak, tak, takie stare były. Przez długi czas nie mogłem odżałować że
pożyczyłem je majstrowi do solidnego przycinania folii paroprzepuszczalnej
gdyż to on je zgubił. Nożyczki nie były nigdy ostrzone a cięły cały czas
jakby to były nówki. Pamiętam że mieszkając jeszcze w Austrii w 1991roku
nożyczkami tymi ciąłem laminat szklanoepoksydowy oraz cienkie blachy z form
piekarskich gdy robiłem miernik częstotliwości. Te nożyczki naprawdę niczego
się nie bały.
Na jesień zeszłego roku zaorałem kawałek działki za domem tak ze 7 arów bo
zakładam nowy trawnik. Przedwczoraj przyjechała glebogryzarka i zmieliła
skiby na puch a dzisiaj zabrałem się za przegrabianie widłami i grabioami w
celu pozbycia się co większych kawałków darni oraz kamyczków.
I co znalazłem w ziemi? Nożyczki. Po opłukaniu z ziemi wyglądają dosłownie
tak jakby ktoś je tam podrzucił wczoraj. Ani śladu rdzy, no bo w końcu
wykonane z nierdzewki, plastikowa pomarańczowa rączka jak nówka ale tylko z
jedną niewielką rysą od glebogryzarki. Na ostrzu metodą chemiczną wykonane
logo "Fiskars Stainless Finland" bez żadnego ubytku.
Nożyczki tną papier jak nówki :)
Kiedyś zgubiłem kopiąc pod fundamenty dwuzłotówkę z papieżem którą nosiłem
cały czas w portfelu. Tak naprawdę to nie wiedziałem wtedy że ją zguibiłem
akurat na budowie. Przekonałem się o tym dopiero kilka miesięcy później
kopiąc pod odwodnienie z rynien. Było już bardzo zimno i już pierwszy śnieg
spadł a ja jeszcze tylko miałem skończyć 3-4 metry z całego 25 metrowego
odcinka. W pewnej chwili papież "przykleił" się do łopaty i zabłysnał.
Nie że jestem świętojebliwy, poglądy swoje mam, ale jak widać oba przykłady
świadczą że w przyrodzie nic nie ginie i nic się nie zmarnuje o ile nie
wyprodukuje tego współczesny Chinczyk

:)

Marek