nadir pisze:

>> Nie oceniam zdolności tego gościa zbyt wysoko, jednak zakładam,
>> że z pewnościa bez problemu znalazłby kogoś, kto mu da robotę
>> za *kilka* razy większe pieniądze. Ale jak w takim razie ocenić
>> faceta, który porzuca pracę w banku na najwyższym stanowisku, by
>> zadowolić się ministerialną pensją? Polską nawet, nie ukraińską.
>
> A kto powiedział, że porzuca? Może został oddelegowany lub sam się
> delegował na z góry upatrzone pozycje? Minister, niebylejakiego
> resortu w CV, to później też jest przepustka do różnych biznesów.

A kto zrozumiał, że chodzi o porzucenie pracy w rozumieniu kodeksowym?
Teorię oddelegowania oczywiście znam -- od samego początku próbowano
tak to przedstawiać. Ale ja nie mam na to żadnego dowodu, więc nic
o tym nie mogę powiedzieć. Tak samo nie zamierzam snuć przedwczesnych
prognoz, jak to Morawiecki staje się następcą Schrödera w "różnych
biznesach".

>> Nieobeznanym w taryfikatorach wyjaśnię, że to nie jest kilka,
>> lecz kilkadziesiąt razy mniej.
>
> To może też znaczyć, że pieniądze już ma i teraz chce coś naprawić
> lub spierdolić, czas pokaże.

Nawet nie muszą to być ogromne pieniądze. Żądza władzy jest ogromna,
niektórzy dla jej osiągnięcia gotowi są oddać wszystko. Motywacje
obu panów nie muszą różnić się zbytnio, a oba przypadki różni tylko
cena, jaką płacą.

I jeszcze jedno (dla nieobeznanych) -- w ukraińskim przypadku można
być pewnym, że urzędnik na tym stanowisku nie musi wydawać na siebie
ani hrywny z tego, co dostaje tytułem pensji.

--
Jarek