Użytkownik "Budyń" napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:7e18da8c-8b17-4c6e-8421-2653007935a5@go
oglegroups.com...

> Ogólnie to zgoda. Tymniemniej jesli chodzi o sprawe odzyskania
> niepodległosci to zwykle nie odbywa sie to nie poprzez demokratyczne
> głosowania a jakąś forme przemocy np powstanie.
> Zgodzisz sie ze taki cel uświeci metode?

IMO nie _każdą_.

> Czy taki cel jest mityczny czy słuszny? Czy wolno zabic dyktatora
> ustanowionego przez okupana?

IMO wolno. Ale czy wolno zabić dyktatora za cenę kilku niewinnych? A
kilkudziesięciu? A kilku setek?

Załóżmy że doszliśmy do jakiejś "kwoty". Że warto poświęcić życie 100
obywateli aby zabić dyktatora.

To nadal mamy niewiadome: Zabić dyktatora i odzyskać wolność -> pewnie
warto. Ale zabić dyktatora podczas gdy w kolejce czeka następny, a armia nie
stanie po stronie ludzi -> czy nie szkoda tych 100 osób?

No i nadal nie pytasz obiektywnie. Bo zakładasz sukces. Zapytaj czy warto
_próbować_ zabić dyktatora i za jaką cenę :-)

A wtedy ocena zależy od szans na powodzenie.

Prosty (a zarazem jakże skomplikowany) przykład - Powstanie Warszawskie.

Nie podejmuję jednoznacznej odpowiedzi na pytanie czy warto było za cenę
tych istnień ludzkich i zniszczonego miasta.

Ale jak najbardziej potrafię odpowiedzieć dwoma zdaniami warunkowymi:

_Jeśli_ dowódcy mieli powody by przypuszczać że Niemcy się nie spodziewają,
a alianci nam pomogą i kierowali się chęcią samodzielnego wyzwolenia miasta
(a nie przez armię czerwoną) to IMO było warto bo zwiększało to nasza szansę
na niezależność od Rosji. Propagandzie trudniej byłoby wmówić ludziom że
Polski od zawsze była częścią wpływów Rosji.
Natomiast _jeśli_ dowódcy wiedzieli że Niemcy są przygotowani, alianci nam
nie pomogą i powstanie nie ma szans a chodziło tylko o "pokazanie się" to
IMO cena jaką zapłaciliśmy była zbyt wysoka.

No i jeszcze jeden aspekt:
Żaden polityk nie daje gwarancji że zrobi to co obiecuje. Żaden - i jeśli
ktoś twierdzi inaczej to znaczy że nie patrzy obiektywnie tylko jest czyimś
wyznawcą. Owszem na podstawie przeszłości jesteśmy w stanie ocenić
prawdomówność, niezłomność itd. jakiegoś polityka ale to nie daje gwarancji.
Do tego dochodzi kwestia problemów obiektywnych (zewnętrznych). Jak jakiś
polityk X obieca że za rok obniży podatki a przyjdzie susza/powódź/wojna
cokolwiek i on tych podatków nie obniży to w efekcie opozycja nazwie go
kłamcą a spora część społeczeństwa temu przyklaśnie. Tym chętniej im mniej
obiektywne i powszechnie widoczne były przyczyny zmiany decyzji.

Dlatego jak jakiś polityk mówi do mnie: "przymknij oko na to że ja teraz
nagnę prawo bo obiecuję Ci że to dla dobra narodu" to ja mówię NIE! Bo jeśli
z jakiegoś powodu (obojętnie czy dlatego że kłamał czy też wystąpiła
przyczyna obiektywna) te dobre skutki nie nastąpią to efekt będzie taki:
Polityk nagiął prawo, dla narodu nic dobrego z tego nie wynikło. W efekcie
kolejny polityk ma gotowy precedens i może zupełnie bezkarnie tak samo
nagiąć prawo, albo ponowić pytanie: "przymknij oko na to że ja teraz nagnę
prawo.." tyle że za każdym razem w coraz ważniejszej i bardziej
fundamentalnej sprawie. W efekcie dla obywateli nic się nie zmienia ale
następuje ciągła degradacja państwa prawa i zaufania obywateli wobec
państwa.

Pozdrawiam
Ergie