Użytkownik "GREGOR" <g...@g...com> napisał w wiadomości
news:c8c27273-0c67-4d2f-894d-

>> Pomiar pirometryczny niewiele się różni od wróżenia z fusów lub szklanej
>> kuli :)

> Pirometrem trzeba umieć się posługiwać.
> Należy znać emisyjność badanego materiału,
> wiedzieć że nagrzanie od słońca (w zależności od strony świata), zimny
> nieboskłon (mamy wyż i brak chmur) i temperatura okolicznych obiektów
> wpływa na pomiar.
> Jeśli chcemy dokonać dokładniejszego pomiaru pirometrem,
> temperatury powietrza przy gruncie - proponuję:

> - położyć na ziemi białą kartkę papieru (z dala od innych cieplejszych
> obiektów)
> - ustawić w pirometrze współczynnik emisyjności 0,9
> - zasłonić miejsce pomiaru od wpływu nieba

> Teraz wynik powinien być zbliżony do tego wykonanego termometrem
> klasycznym, z dokładnością PI razy drzwi.

Bardziej PI czy raczej drzwi? :)
Tak się składa, że trochę lat przepracowałem w laboratorium zajmującym się
wzorcowaniem pirometrów, a i wyznaczanie współczynnika emisyjności dla
różnych materiałów (stale różnych gatunków i ceramika) też się robiło.
Niestety to co napisałeś to tylko teoria. W praktyce niestety jest o wiele
trudniej. Dlatego też rzeczywisty pomiar pirometryczny obarczony jest dużym
błędem, zwłaszcza jeżeli chodzi o temperatury ujemne. Pirometry tak na
prawdę nadają się do porównywania temperatur takiego samego materiału i nie
powinno się ich traktować jako pomiar bezwzględny. Przez moje ręce przeszła
spora ilość pirometrów wartych niejednego, nowego samochodu, także
pirometrów wilobarwowych, w których poprzez porównanie widm w kilku
pasmamch, eliminuje się wpływ współczynnika emisyjności.
A i tak były one używane tylko do pomiarów orientacyjnych lub pomiarów
względnych.