Pani Ewa napisała:

>>> Mi w zimie dzienna odpowiada na poziomie 22,5-23
>>> Pół stopnia różnicy i już jest nie tak. Ogrzewanie mam na 23.
>>> W lecie optymalna to 24. 25 już za ciepło, 23 chłodnawo (wszystko
>>> w tym samym pomieszczeniu oczywiście).
>> I tak dobrze, że nie odwrotnie. Tutaj jak ktoś zimową porą napisze,
>> że ma dobre ogrzewnie, bo płaci akceptowane przez siebie rachunki
>> i ma przy tym 19-21°C, to zawsze znajdzie się taki, co zdemaskuje
>> nieudacznictwo, opisze jego męki -- bo prawdziwe życie zaczyna się
>> dopiero od 24°C. Potem w lecie, tacy co "męczą się w domu przy 24
>> stopniach", znów mogą coś o sobie przeczytać -- jak to w XXI wieku
>> można nie mieć domu bez klimy i schłodzenia go do "optymalnych 20°".
>> Może nawet ci sami te krytyki piszą.
>>
>> Słyszałem, że jak się hoduje jakieś egzotyczne pluskwiaki ze strefy
>> równikowej, to trzeba im zapewnić w terarium temperaturę z dokładnością
>> do pół stopnia. Ja na szczęście pluskwiakiem nie jestem. Ani nikt z
>> mojej rodziny.
>
> U mnie w domu to na przestrzeni jednego pomieszczenia zdarza się różnica
> 1,5 stopnia w tym samym czasie. Temperatura w dużym stopniu zależy od
> tego, gdzie leży termometr.

Temperatura jest jedną z trudniejszych do zmierzenia wielkości fizycznych.
Ona w ogóle jest tak sobie "fizyczna", raczej statystyczna -- opisuje
z jaką energią by walnęły cząsteczki (tu akurat powietrza) zajmujące
określona objętość, gdyby w coś walnęły. To tak w skrócie i w uproszczeniu
(gdyby ktoś chciał się przyczepić). Takie lokalne pomiary to już w ogóle
-- na przykład zmiana ciśnienia spowodowana otwarciem drzwi gdzieś daleko
na końcu korytarza może zmienć temperaturę i wyprowadzić kogoś ze strefy
(psychicznego) komfortu. Gdyby oczywiście ten ktoś zdawał sobie sprawę
z natury zjawiska.

--
Jarek