On 23 Mar, 00:50, kpawlak <kpawlak/./\"wytnij.to\"/...@asme.pl> wrote:
> i...@g...pl pisze:
>
>
>
> > On 22 Mar, 21:48, kpawlak <kpawlak/./\"wytnij.to\"/...@asme.pl> wrote:
> >> Ikselka pisze:
>
> >>> Dnia Sun, 22 Mar 2009 17:52:29 +0100, kpawlak napisał(a):
> >>>> Ikselka pisze:
> >>>>> Wystarczy kupić w sklepie ogrodniczym dostatecznie gęstą siatkę metalową,
> >>>>> najlepiej ocynkowaną. Sprzedawana jest na metry. Ale jesli inspekt ma
> >>>>> niskie ścianki, to i od góry trzeba dac siatkę - np. na ramie. Nornice
> >>>>> potrafią przejść górą - mogą się wspinać i przechodzić przez niewysokie
> >>>>> przeszkody. Chyba że ścianki od zewnątrz będą idealnie gładkie, wręcz
> >>>>> śliskie.
> >>>>> A może po prostu zrób inspekt na wyższej podmurówce i z twardą (betonową
> >>>>> izolowaną styropianem i folią podłogą? - schylać się nie bedziesz musiał, a
> >>>>> i z nornicami spokój.
> >>>> Nie pomyslalem, ze mozna inspekt zrobic na podmurowce - co w takim
> >>>> przypadku z woda z podlewania? Otwory wyciekowe po bokach?
> >>> Podłoga powinna być pochylona - gdzies czytałam o takiej grządce na
> >>> podmurówce, nachylenie było chyba na zachód albo południowy zachód, odpływ
> >>> wody wzdłuż niższego brzegu podłogi. Otwory zabezpieczone siatką i
> >>> włókninąprzed wypłukiwaniem podłoża.
> >> Rewelacyjne. Ze tez na to nie wpadlem - jak zwykle, pomysly genialne sa
> >> najprostsze.
>
> >>>> Oczywiscie -
> >>>> chronione siatka? Czy w takim przypadku lepszy jest torf ogrodniczy, czy
> >>>> ziemia?
> >>> Sam torf to raczej kiepskie podłoże do warzywnych upraw na dłuższą metę. ja
> >>> bym dała porządną ziemię liściową lub kompostową z torfem i piaskiem oraz
> >>> małą domieszką ziemi gliniastej.
> >> Hmmm... a w takim przypadku - jak powinna byc minimalna warstwa podkladu
> >> (akurat mam wszystkie te skladniki na dzialce + torf kupny), by roslinki
> >> czuly sie komfortowo? Bo na ziemi - to nie ma sprawy - byloby im ciasno,
> >> to sobie by przerosly do gleby (gdzie ofkors czekaja juz myszy...)? Aha
> >> - a czasem te gryzonie nie umieja sie wspinac po siatce? Bo cos mi tak
> >> przeczucie...
>
> > Ale niby jak? - grządka byłaby wysoko ponad gruntem, a po jej zewn.
> > ścianie nie wejdą. Myszy to co innego. Wysokość oraz szerokość
> > (długość mało ważna) powinieneś dopasować do swojego wzrostu - tzn do
> > własnej wygody, abyś mógł sięgnąć w każde jej miejsce wygodnie.
> > Grubość warstwy podłoża trzebaby zaplanowac jako maksymalną długość
> > korzenia (co ma najdłuższe korzenie - nie bardzo wiem teraz, chyba
> > marchew, jeśli dorodna) plus jakieś 20 cm od spodu. Resztę do samego
> > dołu trzeba czymś wypełnić. Myślę, że jakbyś wypełnił żwirem, to
> > posłużyłby on jako stabilna podstawa i jednocześnie drenaż i nie
> > musiałbyś robić podłogi, tylko murek wokół; na żwir nasyp drobniejszy
> > żwirek, na to piasek, na to połóż siatkę p. gryzoniom i grubą włokninę
> > agrotechniczną (p. wypłukiwaniu podłoża), a na to już samo ostateczne
> > podłoże. Powinno być dobrze i nie ma niebezpieczeństwa zalania
> > roślin. Jakoś tak by to trzeba zrobić.
>
> > Pisze o tym, bo akurat mój mąż też nosi się z zamiarem zrobienia
> > takich grządek - starość przyjdzie, a tu się schylać nie będzie można
> > - trzeba o tym juz teraz myśleć ;-)
>
> Wspaniala podpowiedz, pani Ikselko! Teraz tylko musze upolowac cegly z
> rozbiorki - i do dziela...!

Tylko weź pod uwagę, że kiedy zimą to wszystko zamarznie,
ziemia=bryła_lodu rozsadzi Ci murek. Musisz wewnątrz obłożyć pionowe
ściany styropianem, który podziała równocześnie jako warstwa
izolacyjna i ściśliwa.
To akurat sprawdziłam juz w praktyce - mam od lat iglaki w ceglanym
pojemniku na tarasie, którego dno stanowi sufit nad zejściem do
szklarni (szklarnia jest posadowiona poniżej poziomu gruntu, schodzi
się do niej po schodach) - nic się nie dzieje jeśli chodzi o ew.
rozsadzanie mrozowe właśnie dzięki styropianowi otaczającemu bryłę
ziemi, gdzie rosną iglaki w tym pojemniku - jest to rodzaj ceglanej
prostokątnej donicy wkomponowanej w ceglaną barierkę tarasu, o wym.
m.w. 1,2mx1,0cm. Betonowe jej dno (poziome, zalewane i zbrojone) ma
wywiercony otwór odpływowy, na to (i na ściany) styropian z dziurą w
dnie, w którą wsunęłam lejek plastikowy z wężykiem uchodzącym do
otworu odpływowego w dnie betonowym, osadzone jest to w piasku
wsypanym na styropian, powierzchnia piasku uformowana jest w kształt
leja dla lepszego odpływu - czytaj dalej.
Na całość (piasek i ściany) gruba folia, która w dnie otworem pasuje
do lejka (przyklejona do tego lejka szczelnie w miejscu, gdzie
pokrywają się otwory).
Folia wystaje przy sciankach ponad wsypane podłoże, ale tego nie
widać, bo ścianki są wykończone wystającymi nieco poza nie okapnikami
ceramicznymi i już zakryte przez iglaki.
Wyszło super - mój własny pomysł. Nazywam to czasem wiszącym ogrodem
Semiramidy :-)
Konstrukcja ma już 14 lat i wszystko pięknie działa, nic nie pęka, nic
nie zamokło (cegła jest bardzo nasiąkliwa, nawet klinkier, kiedy długo
działa woda - przy nadmiarze wody opadowej z wężyka poprowadzonego pod
kwietnikiem na zewnątrz w niewidocznym miejscu cieknie sobie
czyściutka woda (przefiltrowana, bo zapomniałam napisać, że w lejku
umieściłam włókninę).

>
> Uklony - wiosenne!

Nawzajem. Życzę powodzenia.