Myjk napisał:

> Pierwsze lepsze źródło o Karasiu:
>
> Występowanie
> Występuje w Europie [...]. *Niewielkie* jego ilości są hodowane w
> gospodarstwach stawowych.

Otóż to! Niewielie ilości. Inne źródło, nie takie przecież znowu pierwsze
lepsze, podaje wprost tak:

Jest to ryba z pozoru skromna, ale w gruncie, w samej istocie swojej
niesłychanie, wprost nieprawdopodobnie arystokratyczna, dość powiedzieć,
że nie ma kości, ale ości! Cóż to za sos znakomity! Niby śmietana, a
jednak coś lepszego, coś wyższego od śmietany! Jakiż to smak -- ostry,
pikantny, błyskotliwy, paradoksalny! Nie wątpię, iż wszyscy ocenią go
należycie, gdyż nigdy jeszcze nie oglądałem tak wykwintnego zgromadzenia!

> Znaczenie gospodarcze w Polsce
> *Małe*, ponieważ rośnie _bardzo_ _powoli_. Często występuje w wielkich
> ilościach, ale osiąga bardzo niewielkie rozmiary i wówczas rybacy traktują
> go jako /chwast/ /rybny/, mimo że jego mięso jest bardzo smaczne.

Znaczenia gospodarczego nie da się przecenić. Cytowana literatura
przedmiotu tak opisuje jedno z zastosowań:

Najjaśniejszy Panie, karasie na uroczystym, proszonym obiedzie -- nie
wiem, czy Najjaśniejszy Pan to zauważył, ona im więcej osób, tym więcej
się traci -- a wczoraj na nią spojrzałem, trochę, tak... z góry, z góry...
to omal nie udławiła się kartoflem, zwykłym kartoflem. Najjaśniejszy
Panie, gdyby tak podać karasie -- ostro, z góry. To trudna ryba...
oścista... Można się nią udławić na uroczystym przyjęciu przy wielu
ludziach obcych.

Jarek

--
Koniec i bomba, a kto czytał, ten trąba!